Arpadu Vicku Balašijeva velika nagrada

Ovu nagradu ustanovilo je prošle godine Ministarstvo za spoljne poslove i spoljnu trgovinu Mađarske s ciljem da se oda priznanje prevodiocima koji su svojim stručnim radom doprineli upoznavanju mađarske književnosti na jednom jezičkom području. U žiriju su bili predstavnici Saveza mađarskih pisaca, Društva beletrista, Mađarske akademije umetnosti, Prevodilačke kuće u Balatonfuredu, Udruženja mađarskih izdavača i knjižara, Petefijevog muzeja književnosti, Saveza mladih pisaca, Mađarskog PEN kluba, te Naučnog instituta za mađarsku književnost i kulturu Univerziteta Etveš Lorand u Budimpešti.  O prevodilačkom radu Arpada Vicka i značaju  “Balašijeve velike nagrade za književno prevodilaštvo” govorili su državni sekretar Tamaš Mencer i pesnik, pisac, prevodilac Oto Tolnai.

Arpad Vicko (Novi Sad, 1950) od 1970. prevodi sa mađarskog na srpski poeziju, prozu, dramu, esejistiku i naučnu literaturu i objavio je više od 80 samostalnih knjiga prevoda.  Najviše je prevodio dela savremenika - romane i eseje Đerđa Konrada, Lasla Vegela, Ištvana Erkenja, Ištvana Eršija, Petera Esterhazija, Imrea Kertesa, Antala Serba, poeziju Ota Tolnaija, Pala Bendera, Ferenca Đezea, Đerđa Petrija, dokumentarne priče Tibora Varadija, filozofske i sociološko-politikološke, književno-teorijske, teatrološke, kao i studije iz oblasti likovnih umetnosti većeg broja autora - Janoša Kiša, Oskara Jasija, Ištvana Biboa, Jenea Siča, Kornelije Farago, Balinta Sombatija, Zoltana Šebeka i dr.  Preveo je takođe preko 20 dramskih tekstova savremenih mađarskih autora.

Autor je antologije poezije vojvođanskih Mađara “Januarski ćilibar” i panorame savremene mađarske proze “Monstrumi, vilenjaci, vragovi, zlodusi”. Radio je 32 godine kao novinar, potom urednik emisija za kulturu i književnost programa Radio Novog Sada na mađarskom jeziku i objavio je knjigu intervjua s jedanaest vodećih mađarskih intelektualaca “Žanr trenutka”.

N.P.