Jezikomanija: Džordžija, a u Aziji
Nije baš gramatika u pitanju, ali zanimljivo je. Gledajući evrovizijske muzičke prenose, upoznali smo dosta „novih” evropskih država... Zapravo, nova su nam imena na njihovom maternjem jeziku.
Gruzija se na engleskom naziva Georgia (Džordžija) prema sv. Đorđu, koji je zaštitnik te zemlje. Objašnjenje je pomalo sporno, ali postoji i ono, prema kome potiče od grčkog naziva Georgia. Inače, ova zemlja se u originalu naziva Sakartvelo!
Što se tiče Konstantinopolja (Istanbul ili Carigrad) i sličnih naziva, naš sufiks koji „preslikava” odgovarajući grčki polis pojavljuje se u ovom posrbljenom obliku. Ova pojava se može nazvati adaptacijom, pod kojom se podrazumeva prilagođavanje stranog oblika sistemu našeg jezika.
Italijanski jezik se karakteriše većim brojem naziva za strane gradove koji su na taj način adaptirani. Puni naziv Minhena je Monaco di Baviera, tj. „bavarski Monako”, Cirih je Zurigo, London Londra itd. Isti grad se na engleskom izgovara kao /'mju:nik/, za Špance je „Munić”, dok je naš naziv jednak nemačkom, uz minimalne adaptacije.
Mi kažemo Solun (Θεσσαλονίκη - Tesaloniki), Stambol (sve ređe) ili Beč (Wien), čak i u vrlo srodnim jezicima smo našli razloge da Skopje preimenujemo u Skoplje, Bitolu u Bitolj, a Ljubljanu u Ljubljanu. Kod nas se Deutschland naziva Nemačka, a Holandija je, u stvari, Nederland...
Nekada je, izgleda, ljude mrzelo da lome jezik na stranim glasovima, pa su ih prevodili. Prevodila se su ne samo imena mesta i gradova, već i imena svetaca, a i kraljeva. U jednoj srpskoj knjizi iz 19. veka engleska kraljica se zove - Jelisaveta.
Nataša Mirković
