Tragedije i podele unutar porodica
Predstava o tragediji dveju porodica, srpske i albanske, identitetu i podelama, pod nazivom „Berlinski zid – Kad se mi mrtvi zaigramo živih“, rađena po drami i u režiji Željka Hubača, biće premijerno izvedena večeras u 21 čas na Kamernoj sceni Srpskog narodnog pozorišta.
Iskoračivši na neposredan način u materijal aktuelne istorije, kako navodi teatrolog Svetislav Jovanov, Hubač se dramom „Berlinski zid„ upušta u novi sloj istraživanja ljudske sposobnosti za nasilje i praštanje, ali i na novi način artikuliše motiv porodice.
- Porodica je žrtva ovde, ona je pokretač radnje i patnje, ali i žrtva patnje. Zapravo, odnosi u porodici utiču na urušavanje likova - ističe Hubač. - Mi pričamo priču o podelama unutar porodica koje urušavaju pojedinačne sudbine bez obzira na istoriju. Rat na Kosovu i Metohiji je bio katalizator tog tragičnog procesa, ali on bi se dogodio i bez ovog rata. Govorimo o složenim odnosima koji dovode do kraha pojedinaca, porodica, sa istorijom i bez nje.
Publika će, kako se napominje, imati priliku „da doživi nove slojeve Hubačevog istraživanja ljudske sposobnosti za nasilje i praštanje, ali i nov način artikulisanja motiva porodice“.
„Berlinski zid, podignut 1961, srušen 1989. uz tresak koji ođekuje i danas, menjajući fizionomiju sveta. Hubač ne pravi predstavu o posledicama pada Berlinskog zida, nego o ovim manjim, pa i onim još manjim, pažljivo zidanim u samim ljudima, istih nacionalnosti, pa i istih porodica, dakle o zidovima koji ukidaju smisao i logiku samog života, pretvarajući sve za šta se borimo u sprženi, jalovi kamen…“
Po rečima autora, u prvobitnoj varijanti „Berlinski zid“ je bio komad o identitetu. U sadašnjoj verziji drame, podnaslov „Kad se mi mrtvi zaigramo živih“, upućuje na našu spremnost da podredimo sopstveni život ideologijama u koje verujemo – do istrebljenja.
- Nakon ove predstave, možemo da ispričamo još stotinu priča koje imaju isti ishod. Mi našu pričamo u formi svedenog glumačkog realizma sa jasnom stilizacijom koja obeležava trenutke smrti. U stvari, pokušavamo da napravimo jednu vrstu otklona od realizma i tako apostrofiramo tragičan proces stradanja - ističe reditelj.
U predstavi svaki član glumačke ekipe igra dva lika, pa tako Milan Kovačević tumači uloge Skendera, odnosno Velimira. Peđa Marjanović igra Faruka i Raška, Dušan Vukašinović Petrita i Vasilija, Marija Medenica glumi Ditu i Mariju, a Marko Savić Envera i Dimitrija. Nina Rukavina tumači lik Ane. Dramaturg je Aleksandar Milosavljević, muziku je komponovala Irena Popović Dragović, scenograf je Željko Piškorić, a kostimografkinja je Marina Sremac. Predstava je trebalo da bude izvedena u oktobru, ali je premijera odložena zbog pandemije.
N. Pejčić