Oproštaj od glumice Snežane Nikšić u Jugoslovenskoj kinoteci

O istaknutoj dramskoj umetnici su govorile njene kolege i prijatelji - Rade Šerbedžija, Goran Marković, Želimir Žilnik i Miona Deler Babić, pijanistkinja i kantautorka, ćerka pokojne glumice i reditelja Vuka Babića (1938-1997).



Nakon komemoracije je prikazana digitalizovana verzija filma “Majstori, majstori” (1980) Gorana Markovića kao prvi iz ciklusa filmova umetnice, koji se nastavlja 7. i 8. maja u Muzeju Jugoslovenske Kinoteke.



Snežana Nikšić, koja je bila supruga i glumca Ljube Tadića, a pre toga Vuka Babića, preminula je 2. aprila u 78. godini, i sahranjena je 7. aprila na Novom Groblju u Beogradu.



Marković se priseća se glumice kao veoma “posebne osobe sa vrlo specifičnim smislom za humor”.



Prema njegovim rečima, Nikšić je često bila ozbiljna dok je bila duhovita, tako da se nije moglo znati da li je to što govori samo šala ili zbilja.



On je izdvojio njenu ulogu u svom ostvarenju “Majstori, majstori” i naveo d aje bila vrlo pedantna i profesionalna.



Šerbedžija koji je sa Nikšić igrao u dva filma rekao je da je bila gospođica jugoslovenskog filma.



Kada se pojavila na filmskom platnu sredinom šezdesetih godina, sve je zasenila svojom nadnaravnom lepotom. Retko ko od ovdašnjih glumaca i glumica ima tako gospodstveno lice kao Snežana Nikšić, istakao je Šerbedžija.



On je napomenuo da je osim ranih filmskih uloga, ostavila pečat i u pozorištu, koji je obožavala i da je bila mlada nada JDP-a gde je odigrala nezaboravne uloge kao Julija u Šekspirovoj tragediji “Romeo i Julija” ili Saša u komadu “Ivanov” Antona P. Čehova.



Njemu je žao što Snežana nije postigla više na filmu i teatru, i da je sa svojim prelepim licem i talentom mogla spakovati kofere i napraviti ozbiljnu karijeru glumice u inostranstvu.



Ostala je tajanstvena i misteriozna i za svoju publiku i bliže prijatelje. Volela je život više od filma i umetnosti. Uvek je imala svoju divnu ćerku jedinicu kojoj je poklonila svoj čitav život. Snežana Nikšić je bila naša velika filmska glumica i naša filmska gospođica, zaključio je Šerbedžija.



Reditelj Želimir Žilnik uglavnom je naširoko prepričavao anegdote sa snimanja njihovog zajedničkog filma “Lijepe žene proilaze kroz grad”, odnosno ostvarenja za televiziju “Beograde, dobro jutro” (1986) koji je zapravo druga verzija tog kinematografskog projekta.



Umetnica Miona Deler Babić napomenula je da sada tek prvi put u javnosti izlazi kao ćerka Snežane Nikšić, i da je njena majka uvek bila ozbiljna i dostojanstvena u životu i karijeri.



Mislim da ju je ta strogost prilično sputavala u poslu. Umela je da u tome preteruje. Znam iz prve ruke da nikada nije zavolela film, ali jeste teatar, koji je napustila, što nikada nije prežalila.



Iz zagrebačke porodice ličkog porekla, Snežana Nikšić rođena je u Nišu da bi se kao dete sa porodicom preselila u Beograd. Karijeru je započela kao student prve godine FDU u JDP-u, ulogom u komadu “Krotka” F. M. Dostojevskog, za koji je nagrađena na Festivalu Malih Scena u Sarajevu.



Imala je još zapaženih rola tamo - “Tango” Slavomira Mrozeka, “Demoni” u reziji Predraga Bajčetića, “Hvarkinja”, “Budilnik” V. Bulatovića Viba.



Veoma aktivna i na televiziji, pored mnogih TV drama, izdvaja se i jedna od glavnih uloga u serijama “Neven” Timotija Džona Bajforda i “TV Bukvar” muža Vuka Babića, sa kim je radila i komediju na filmu “Pre rata”, a na velikom platnu se izdvajaju i “Sretni umiru dvaput” Gojka Sipovca i “Sok od sljiva” Branka Baletića.