U Beču predstavljena dvojezična antologija srpske poezije Johana Lavundija
U Crkvi Svetog Save u Beču proteklog vikenda promovisana je antologija Johana Lavundija „Od A do Š: Osam vekova srpske poezije / Von A bis Z: Aćt Jahrhunderte serbisćer Poesie" na srpskom i nemačkom jeziku u izdanju Banatskog kulturnog centra iz Novog Miloševa.
Podsetimo, reč je kapitalnom izdavačkom poduhvatu, koji obuhvata prevode na nemački jezik oko 160 srpskih pesnika, od onih iz naše književne tradicije do savremenih autora, od Svetog Save i Despota Stefana Lazarevića, preko Njegoša, Branka Radičevića, Đure Jakšića, Laze Kostića, odnosno Branka Miljkovića, Stevana Raičkovića, Vaska Pope, Danila Kiša, do Novice Tadića, Ivana Negrišorca...
Johan Lavundi je književnik, dramaturg i prevodilac iz Ulma, koji je, kao potomak bačkih Švaba dobar deo mladosti proveo u Apatinu, gde je i rođen 1956, da bi se tri decenije kasnije potpuno preselio u Nemačku. U njegovom prevodilačkom opusu je, između ostalog, niz dela srpskih pisaca, a svakako je najznačajnije prepev na nemački kompletnog pesničkog opusa Branka Miljkovića. Kako je naveo urednik izdanja, direktor BKC Radovan Vlahović, antologija je zapravo plod Lavundijeve zaljubljenosti u srpsku kulturu i literaturu. Istovremeno, ona je i rezultat opredeljenja Banatskog kulturnog centra da se prevođenjem naših pisaca na jezike naroda koji žive u Banatu razvija prijateljstvo sa njihovim matičnim državama, i istovremeno promoviše naša literatura.
Na promociji u Beču govorili su, pored Vlahovića, Srđan Mijalković i Svetlana Matić, predsednik i sekretar „Prosvjete” iz Beča, recenzent Simon Grabovac, kao i dr Zoran Đerić, upravnik Srpskog narodnog pozorišta, koji je tom prilikom ocenio da antologija „Od A do Š“ ne predstavlja samo osam vekova srpskog pesništva, već i mnogo više – svedoči o osamsto godina srpske istorije, duhovnosti i kulture uopšte, jer se među pesnicima i temama kojima se pesnici bave nalaze monasi i sveštenici, pesnici ali i državnici, najistaknutiji kulturni radnici u minulim vekovima.
Simbol očuvanja kulturnog identiteta
„Ova dvojezična srpsko-nemačka antologija je sa velikim interesovanjem dočekana kod naših ljudi u Beču, kojih je u ovom trenutku oko 200.000, jer SPKD Prosvjeta, zajedno sa roditeljima, trenutno bije bitku kod austrijskih i srpskih vlasti da naša srpska deca u školama ne uče bosanko-hrvatsko-srpski jezik, već da se otvaraju škole sa čisto srpskim jezikom. Publika je antologiju prepoznala i kao simbol očuvanja njihovog kulturnog identiteta u zemljama nemačkog govornog područja, ali i kao mogućnost za paralelno učenje jezika, kako nemačkog, tako i srpskeog za mlade generacije onih koji su rođeni u Beču i Austriji”, izjavio je za „Dnevnik” Radovan Vlahović.
" Zato je ova dvojezična, srpsko-nemačka antologija posebno značajna, jer svedoči o kontinutetu srpskog pesništva, pesničkoj tradiciji, ali i o našoj burnoj istoriji, o događajima koji su je obeležili, o onome što se dešavalo na srpskom tlu i kada se ratovalo i mirovalo, i kada se radovalo i kada se tugovalo. Od Svetog Save pa do naših dana nije prestajala borba za naš jezik i pravopis, za srpsku književnost, duhovnost i kulturu. Beč je nesumnjivo grad-svedok mnogih za Srbe presudnih istorijskih i ljudskih sudbina, zato je ova antologija potrebna da osnaži ionako snažno srpsko prisustvo u austrijskoj prestonici, ali i da zainteresuje domaćine za našu poetsku vertikalu koja vekovima traje i istrajava ", rekao je Đerić.
M. Stajić
