IN MEMORIAM: Profesor doktor Mladen Dražetin (1951–2015)
Tiho, nenametljivo, za sve nas koji smo ga znali, sa njim se družili ili sarađivali, iznenada nas je napustio čovek na vrhuncu izuzetnih intelektualnih kvaliteta, u svojoj 64. godini.
Mladen Dražetin bio je čovek vrlo sadržajnog života prešavši put od “čoveka sa dna” i seoskog nadničara, do doktorata i predavača na fakultetima i univerzitetima.Rođen u Novom Sadu od roditelja iz Mošorina gde je proveo i detinjstvo, a škole i studije u Subotici, Beogradu i Novom Sadu - od ekonomije do dramske umetnosti, sociologije kulture i medija, odnosno dopisnog pozorišta.
Uz školovanje rad i zaposlenje, ili obrnuto, a to znaju i shvataju samo oni koji su prešli isti put. Desetak godina radio je kao profesor na Visokoj tehničkoj školi na Katedri za medije, u Novom Sadu. Na TV u Novom Sadu i RTS bio je direktor zajedničkih programskih poslova, odgovorni urednik, a uporedo i predavač na Univerzitetu “Braća Karić”, Beograd, i Učiteljskom fakultetu u Somboru. U isto vreme, urednik je lista “Pozornica”, edicije “Masovne komunikacije” i “Tribine poezije”.
Uz to je književni kritičar, književnik, pozorišni i televizijski teoretičar. Režirao je preko stotinu pozorišnih komada na amaterskim i profesionalnim scenama, a mnogi pamte njegove TV emisije “Zdravstveni teatar”, “75 godina esperanta” i druge. Objavio je sedam zbirki pesama, dva pozorišna komada, dramu “Ispovest” i eksperimentalnu komediju “Filozofija od A do Š“. “Ispovest” je igrana širom sveta u preko pedeset hiljada mikro-teatara. Idejni je tvorac univerzalnog animatorskog sistema (1974) i rukovodilac Dopisnog pozorišta u Novom Sadu, u koji se uključilo više od 40 hiljada članova sa celog prostora bivše Jugoslavije, potom razmreženo u 186 država. Dokumentarac “Dopisno pozorište Mladena Dražetina” na UNESKO-vom festivalu, u Monte Karlu, 1986. dobija prvu nagradu.
Njegova čuvena knjiga “Večna umetnost igre, filozofija novog razvoja” (2014) nastala je kao rezultat autorovog tridesetogodišnjeg rada u oblasti etike, estetike i sociologije kulture, izbora iz nastavnog gradiva sa predavanja na fakultetima, višim i visokim školama. Na temu osnivanja i dleovanja dopisnih pozorišta kao “univerzalnog korespondentnog sistema” održao je veliki broj zapaženih predavanja i u drugim državama: Rusija, Austrija, Slovačka, Mađarska, Rumunija, Grčka, Hrvatska, Slovenija, Republika Srpska, Makedonija i Crna Gora. Od 2009. je član Upravnog odbora Radiodifuzne ustanove Vojvodine. Zavičajno Društvo “Šajkaška” ostalo je bez jednoga svog uporišnog čoveka. Umirovljen je 2014. godine.
Neka mu je večna slava i hvala!
Boško Brzić