Balet Ana Karenjina na sceni Srpskog narodnog pozorišta
Balet „Ana Karenjina“, prvi put postavljen na sceni Srpskog narodnog pozorišta i premijerno izveden u subotu, 14.maja, pre svega karakteriše kreativna moć umetničke inspiracije koreografa Krunoslava Simića da ispiše sudbine glavnih likova kroz pokret i muziku i da promišljeno prenese široku paletu emocija na publiku.
Vodeći nas kroz tragični ljubavni trougao, koji je temelj čuvenog romana Lava Nikolajeviča Tolstoja, i spajajući ga sa još jednim ruskim velikanom, Petrom Iličem Čajkovskim, Simić je vešto uklapao slike gradeći kroz muziku i pokret tu priču o strasti i patnji, koreogafski znalački otvarajući prostor glavnim akterima da dočaraju najtananija ljudska osećanja i raspoloženja.
Uz sve to, koreograf ostavlja i svoj neizbrisiv pečat uvodeći lik Sudbine – koja je crna, zastrašujuća i koja na kraju Anu odvlači u smrt. Slika Sudbine u prvom činu, koja pokušava da odvuče Anu u svoje čeljusti i završna slika Aninog samoubistva jesu i najupečatljivije slike izuzetnog scensko – koreografskog rešenja. Grupne scene ženskog i muškog baletskog ansambla, kroz koje Simić prikazuje tadašnje stanje u društvu, koreografski raznovrsne, sa dosta vazdušnih podrški i tehnički ujednačene, rezultat su i koreografskog umeća, ali i posvećenosti i tehničke spremnosti ansambla baleta Srpskog narodnog pozorišta.
Glavni likovi ovog višeslojnog i izazovnog dela povereni su prvacima i solistima baleta Srpskog narodnog pozorišta. U ulozi Ane Karenjine briljirala je prvakinja novosadskog baleta Ana Đurić. Zrela tehnički i glumački, Ana je kroz koreografski zahtevne elemente i kroz poetične i strastvene duete sa Vronskim i Karenjinom proživljavala ljubav, strast, neverstvo i smrt. Plastičnost Aninog tela i pokreta, tehnička superiornost na sceni i dramska dirljivost gradacijski odslikavaju život glavne junakinje sve do tragične smrti.
Karenjina, kako ga je dočarao sjajni Semjuel Bišop, vidimo pak kako se od hladnog i odmerenog, u osnovi dosadnog Aninog supruga pretvara u povređenog čoveka željnog osvete. Semjuel Bišop još jednom nas je opčinio svojim dramskim izrazom na sceni , a kao siguran partner u koreografski zahtevnim duetima i solo numerama, iskazao je i svoje tehničke sposobnosti.
Prvak baleta, Andrej Kolčeriju, tumačeći lik mladog Vronskog i glumački i igrački superiorno gradi lik od raskalašnog mladića do opčinjenog i zaljubljenog čoveka. Dueti Vronskog i Ane koreografski vazdušasti i poetični, u interpretaciji Ane Đurić i Andreja Kolčerijua dočaravaju svu strast njihove ljubavi.
Mladu Kiti, devojku pred kojom je budućnost i život, u interpretaciji solistkinje Katarine Kljajić, srećemo u prvom činu kao lepršavu i devojku punu života. Lakoćom svoje igre, vazdušastim i plastičnim kretanjem Katarina Kljajić uverljivo tumači lik mlade i zaljubljene devojke, kao što verno glumački donosi i njeno prebrzo odrastanje i razočaranost u ljubav . Solista baleta, David Gruoso, tumačeći lik Sudbine svakako je i dramski i igrački pokazao sve svoje kvalitete. Izuzetno su upečatljive i interpretacijski snažne slike dueta Ane Karenjine i Sudbine koja je neizbežno vuče u tamu iz koje se ona nakratko izvlači, ali je na kraju ipak Sudbina odvuče u svoje mračne dubine.
Predstava „ Ana Karenjina“ dobro dramski i koreografski koncipirana, tehnički uvežbana i sa solistima koji su i igrački i dramski bili na visokom nivou, zavređuje sve pohvale. Tom opštem utisku svakako doprinose i prelepi kostimi kostimografkinje Mirjane Stojanović Maurič i odlična scenska rešenja scenografa Saše Senkovića.
Sanja Vučurević