U Bačkoj Palanci otvoren naučni skup o Eparhiji bačkoj
U ime Pokrajinske vlade i u svoje lično ime učesnike dvodnevnog naučnog skupa, koji se održava u „Bagremari“ u Bačkoj Palanci, pod nazivom „Eparhija bačka u osmovekovnoj istoriji srpske pravoslavne crkve“ pozdravila je Dragana Milošević, pokrajinski sekretar za kulturu, javno informisanje i odnose s verskim zajednicama
Na samom početku obraćanja Milošević je podsetila na odnos Pokrajinske vlade prema Srpskoj pravoslavnoj crkvi kao glavnom stožeru našeg duhovnog, nacionalnog i identitetskog trajanja - odnos najdubljeg i ni sa čim drugim uporedivog poštovanja.
Jer, kako ona smatra, Srpska pravoslavna crkva jeste najstarija srpska kuća i najvažnija srpska institucija koja je prvo iskristalisala, a onda i očuvala srpsko nacionalno biće.
„To se, sasvim sigurno, ne bi dogodilo da Sveti Sava 1219. nije izborio autokefalnost naše crkve čiji osmovekovni jubilej obeležavamo ove godine i u okviru kojeg se održava i ovaj skup,“ rekla je Miloševićeva i dodala da taj epohalni događaj nije značio samo mogućnost da naš narod postane brat sa drugim pravoslavnim narodima u Hristu, on je omogućio i da se – na hrišćanskim temeljima – stvori srpska država.
I da na istim tim temeljima, kako je rekla Dragana Milošević, nastane jedinstvena kultura koja je i danas deo svetske kulturne baštine i da svest o svemu tome, uprkos strašnim iskušenjima kroz vekove koji su usledili - pretraje u nama i da, zajedno s njom i zahvaljujući upravo njoj, pretrajemo i mi sami.
„ Zato taj događaj i jeste epohalna vododelnica celokupne naše istorije. I zato prvi arhiepiskop Srpske pravoslavne crkve i jeste najznačajnija ličnost u istoriji našeg naroda", naglasila je Dragana Milošević i apostrofirala da „gotovo pet od tih osam vekova – kao predani čuvar luče naše vere i naše svete crkve na njenom severnom obodu – postoji i traje Eparhija bačka“.
I to većim delom tog vremena u tuđim državama, ali sa nikada prekinutom i nikada pomućenom svešću o jedinstvu i državotvornosti našeg naroda.
Podsećajući na istorijske činjenice, Miloševićeva je rekla da je upravo Episkop bački Visarion Pavlović, još davne 1741. godine, osnovao i o svom trošku izdržavao Duhovnu kolegiju za obrazovanje svešteničkog podmlatka. Isti taj veliki prvojerarh, iste te godine, podigao je zgradu bolnice u Novom Sadu, kao prvi vid organizovanog lečenja ne samo u „Srpskoj Atini“. Jedan od njegovih velikih naslednika na tronu episkopa bačkih Platon Atanacković, svom rodu darovao je Platoneum u kojem je, danas, smešten Ogranak SANU u Novom Sadu.
Ona je dalje istakla da je upravo u njegovo vreme, Matica srpska iz Pešte preseljena u Novi Sad, postavši tako centralno mesto naše nacionalne borbe i moćan politički instrument u toj borbi. Upravo Eparhija bačka svojim primerom motivisala je i mobilisala velike narodne dobrotvore – od Save Tekelije, preko Save Vukovića, do Marije Trandafil
Dragana Milošević je zaključila da je to samo tek mali trag zlatnog praha kojim je naša Eparhija bačka kroz vekove zasipala ovaj prostor i nas u njemu.