In Memoriam: Aleksandar Bogdanović (1974-2019)
Glumac Aleksandar Bogdanović, nekadašnji član zrenjaninskog pozorišta „Toša Jovanović”, koji je karijeru nastavio u Hrvatskom narodnom kazalištu (HNK) Osijeku, preminuo je od posledica saobraćajne nesreće u kojoj ga je prošle subote auto pokosio na pešačkom prelazu u Osijeku.
U svojoj karijeri Aleksandar Bogdanović je u dva navrata bio član ansambla zrenjaninskog pozorišta, prvi put od 1997. do 2002. Zajedno s Ljubišom Milišićem, Natašom Ilin i Jugoslavom Krajnovim, kolegama s klase, u zrenjaninsko pozorište doveo ga je tadašnji upravnik Dragan Rajačić. Drugi put je karijeru za ovo pozorište vezao od 2007. do 2010, i tada ostvario jednu od najzapaženijih uloga - Čičikova u Gogoljevim „Mrtvim dušama”, i za nju dobio nagradu za najbolju mušku ulogu na 59. festivalu profesionalnih pozorišta Vojvodine. Zrenjaninci ga pamte i po ulogama u „Antigoni”, „Bogojavljenskoj noći”, „Skapenovim spletkama”, „Čudu u Šarganu”…
Od prve uloge 1997. na sceni zrenjaninskog pozorišta u „Dragoj Jeleni Sergejevnoj”, gde je igrao sa svojim klasićima Natašom Ilin, Jugoslavom Krajnovim i Ljubišom Milišićem, najavio je ozbiljan glumački potencijal, podsećaju u zrenjaninskom pozorištu “Toša Jovanović”. “Sledila je uloga Hemona u ’Antigoni’ kojom je potvrdio da je u našem pozorištu nastupila era novih glumaca. Zatim u istoj sezoni igra u ’Spasenima’, a onda sledi uloga u Molijerovim ’Skapenovim spletkama’, zbog koje su ga obožavateljke pratile po ulicama Zrenjanina. Odličan je bio u predstavama ’Prijateljstvo, zanat najstariji’ i ’Bogojavljenska noć’...”
Aleksandar Bogdanović je rođen u Osijeku 17. juna 1974, a Akademiju umetnosti završio je u Novom Sadu, u klasi profesora Branka Pleše. Od 2011, kada se vratio u rodni grad, postao je jedan od zaštitnih znakova dramskog ansambla tamošnjeg HNK-a. Već prva uloga Viteza Olivera Urbana u Krležinoj “Ledi” na sceni HNK u Osijeku, donela mu je nagradu na Marulićevim danima. Dva puta je nominovan za Nagradu hrvatskoga glumišta (sporedna muška uloga) za Levina u “Ani Karenjinoj” i (glavna muška uloga) za Yorya u predstavi “Ko se boji Viryinije Vulf” INK u Puli. Igrao je i sa glumačkom družinom “Histrion”, kao i u serijama “Larin izbor”, “Počivali u miru”, “Novine”, i filmovima “Poslednja audijencija” RTS, “Plavi voz” Janka Baljka, “Ponoćno sivo”, glavnu ulogu u dugometražnom ostvarenju Branka Ištvančića “Most na kraju svijeta”, kao i u još nekim filmovima i tv serijama.
Otišao je veliki glumac i čovek. Napustila nas je sila koja je u životu i sa scene pomerala sve oko sebe. Uvek između glume i sporta, između dva pozorišta, verovali smo i nadali se da će u ovoj poslednjoj borbi opet dobro izabrati, da će to biti život. Deluje neverovatno da je nešto uspelo da pobedi Saleta. Izgubili smo svi, njegove kolege iz Zrenjanina našeg Saleta, vi iz Hrvatske Acu, reditelji su izgubili velikog glumca, publika ostaje uskraćena za neponovljivo scensko iskustvo koje je samo Sale umeo da im pruži, a scena je ostala prazna, ističu njegove kolege iz zrenjaninskog pozorišta “Toša Jovanović”, dodajući da je jednako bio upadljiv i ubedljiv i u životu i sa scene.
N. P-j.