Izložba Jovana Soldatovića u Zbirci strane umetnosti Muzeja grada Novog Sada

U pitanju su dela iz fonda Zavičajne galerije Muzeja grada, skulpture i reljefi nastali u periodu od 1942. do 1971. godine. Većina ostvarenja predstavljenih na izložbi ubraja se u najznačajnija dela duge i plodne umetničke karijere ovog autora.

Na izložbi će prvi put, pored originalnih dela umetnika, biti izloženi i fotografski portreti Jovana Soldatovića, kao i snimci njegovog ateljea, skulptura i reljefa čiji se negativi čuvaju u muzejskoj arhivi. Fotografije je tokom šezdesetih godina 20. veka snimio nekadašnji muzejski fotograf Ljubiša Savić, a do sada nisu bile izlagane niti reprodukovane. Autorka izložbe i propratnog kataloga je istoričarka umetnosti dr Jelena Banjac, muzejska savetnica.

– Centralna tema stvaralaštva Jovana Soldatovića bio je čovek, a angažovani stav jedna od ključnih odlika njegove ličnosti i umetnosti. Skulptorski opus ovog umetnika nosi duboko humanističku poruku, posvećenu dobrobiti, miru i blagostanju čoveka – navodi Jelena Banjac. – Tokom duge i bogate umetničke karijere, od najranijih dela sve do kraja života, svoje stavove, osećanja i zabrinutost za sudbinu čoveka Soldatović je izrazio u vajarskom materijalu i iskazao u skulpturi. Njegova dela su najbolji i najtrajniji izraz životne filozofije i uverenja umetnika.

Soldatović je tokom duge i bogate umetničke karijere doživeo slavu i javno priznanje za svoj rad. Autor je blizu stotinu impozantnih spomenika u Novom Sadu, ali i na prostoru nekadašnje Jugoslaviji, kao i bista znamenitih ljudi i skulptura. Njegov spomenik „Porodica“ na keju (1971) posvećen žrtvama novosadske racije, „Razigrani konji“(1973) na Novosadskom sajmu, „Borbe jelena (1965) na Petrovaradinskoj tvrđavi, „Đura Jakšić“ (1982) u Dunavskom parku, samo su neka od njegovih najznačajnijih dela i trajnih obeležja Novog Sada. Među njegovim upečatljivim delima su i spomenik borcima NOR-a na Tisi kod Žablja (1962), impozatni spomenici Arseniju Čarnojeviću u Ibarskom Kolašinu, Branku Radičeviću na Stražilovu, Jovanu Steriji Popoviću u Vršcu, 40 skulptura na Sremskom frontu. Autor je  velikog broja skulptura srna, košuta, jelana, roda, konja koje su postavljene širom nekadašnje Jugoslavije. U parku ispred zgrade Ujedinjenih nacija u Njujorku je njegova skulptura „Dvoje“. Svoje stvaralaštvo je predstavio na četrdeset i osam samostalnih izložbi kod nas i u svetu. Nagrađen je sa dvadeset i četiri odličja, među kojima su Nagrada „Politike“ za likovnu umetnost (1958), Oktobarska nagrada Novog Sada (1962), Nagrada Oktobarskog salona u Beogradu (1970), Povelja grada Novog Sada (1981), Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom (1986) i Vukova nagrada (1999).

Kao društveno aktivna ličnost, Jovan Soldatović je 1952. učestvovao u uspostavljanju likovnog odseka Više pedagoške škole u Novom Sadu – koji se kasnije razvio u Akademiju umetnosti gde je bio prvi profesor vajarstva. Bio je jedan od inicijatora transformacije Petrovaradinske tvrđave u koloniju umetnika 1953. godine. Osim toga, Soldatović je sa nekolicinom novosadskih savremenih umetnika bio i jedan od osnivača Zavičajne galerije Muzeja grada Novog Sada. Galerija je osnovana 1963. godine na inicijativu upravnika i kustosa Muzeja zajedno sa novosadskim umetnicima, sa ciljem da proučava, čuva i interpretira dela savremene likovne i primenjene umetnosti u Novom Sadu. Danas umetnički fond Zavičajne galerije sadrži preko 3.300 dela i predstavlja najcelovitiju javnu kolekciju novosadske umetnosti koja je nastajala tokom više od pola veka.      

   N. Popov