„Dnevnik” na festivalu kamerne muzike u Novom Kneževcu
Akustički izvanredna, i za izvođače, posebno pevače, blagodatna sala Biblioteke „Branislav Nušić“ u Novom Kneževcu postaje krajem leta privlačno „umetničko“ mesto u kom se, tokom dva prva septembarska vikenda, u organizaciji ove centralne institucije grada, održava već 15. Festival kamerne muzike „Tisin cvet“.
Drugu godinu za redom, ova lepa i za Novi Kneževac, ali i celu Vojvodinu značajna manifestacija, posvećena je uspomeni na njenog prvog umetničkog direktora, srpskog kompozitora, dirigenta i pijanistu Aleksandra Vujića, koji ju je programski uobličavao od prvog izdanja, 2005. Prvo veče, posle promocije četvorostrukog autorskog albuma kompakt-diskova našeg svestranog stvaraoca (rođenog u Senti) koji je životnu scenu napustio pre dve godine, pripalo je sopranistkinji Pameli Kiš Ignjatov, rođenoj Novokneževčanki, koja svakim svojim nastupom izaziva veliku pažnju sugrađana.
Pevačica lepog i fino oblikovanog, tehnički pouzdano vođenog glasa, prikazala je i na ovom, punom emocija resitalu, primeren izgovor originalnih tekstova na različitim jezicima, izražen smisao za vajanje melodijskih fraza i dinamike, a nadasve veliku sugestivnost izraza. Koncert je započela, Vujićevom pesmom „Pita li Tinke“, kao omažom kompozitoru, sigurno naglašavajući njene dramatične vrhunce, ali i doživljeno vajajući njenu razvijenu melodiku folklornih „primesa“. Ceo preostali izbor kreirala je u širokom ekspresivnom luku i snažnom emotivnom zamahu, ne zanemarujući, već upravo ističući i glumački, odnosno scenski aspekt interpretacije. U sledu solo pesama Milojevića i Rahmanjinova, popularnih italijanskih kancona i operskih arija, delikatnom, ali i bujno „razrađivanom“ i burno „akordizovanom“, pa i smirenom klavirskom partijom (u Lorencovoj „Ave Marija“) angažovano ju je podržavala, podsticala i pratila pijanistkinja Aleksandra Rakić. I sama stasala na istoj Akademiji umetnosti u Novom Sadu (specijalizujući se potom za saradnju s pevačima), ona je u svakom trenutku davala maksimalan doprinos vokalnoj partiji.
Drugi koncert 15. „Tisinog cveta“, redak iskorak iz osnovnog klasičnog programskog koncepta kamerno uobličene manifestacije, bio je svojevrsna posveta tradicionalnom srpskom, odnosno balkanskom folklornom nasleđu. Priredio ga je, takođe poseban, neočekivan a privlačan duo „FuGO“ (harmonika – kaval, odnosno frula) koji od nedavno izvodi odabrane popularne pesme i igre prerađene za ovaj neobičan i vrlo originalan sastav. Vođeni idejom ublažavaanja, odnosno premošćivanja granica između klasične (umetničke, ili takozvane, ozbiljne) i narodne muzike, Fumiko Takešita Knežević i Aleksandar Petrović Hugo otvaraju nove prostore neposrednih susreta s baštinom, koja po svojim vrednostima i prepoznatljivosti čini prijemčiv deo žive izvođačke prakse.
Da su na pravom putu i da je njihovo prisno sviranje nadahnuto svim kontrastima različitih numera koje su i danas aktuelne na muzičkoj sceni i na najlepši način bliske širem krugu slušalaca, pokazao je i srdačan prijem nevelikog, ali i vrlo naklonjenog auditorijuma. Dobro odmeren odnos i intenzitet zvuka, muzikalno izvedena melizmatizirana i veća improvizaciona, pojedinačna i naizmenična sola, jasna artikulacija, individualna i ujedinjena „zaigravanja“ u brzim tempima, fini kontrasti melanholičnih melodija i ritmički nepravilnih plesnih obrazaca različitog porekla, od Šumadije, jugoistočne Srbije i Makedonije, pa i Bugarske, krasili su interpretacije dua „FuGo“. Pojedinačno, umetnici su se iskazali u setnoj japanskoj „Pesmi o jabuci“ na harmonici, odnosno frulaškom solu sa Stare planine, s karakterističnim zavijucima, iskliznućima, odnosno poniranju i zamiranju partije duvačkog instrumenta.
Marija Adamov
Projekat „Hronika Novog Kneževca“ realizuje DVP produkcija, a sufinansira opština Novi Kneževac. Stavovi izneti u projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.