Prva prolećna premijera belocrkvanskih amatera

Italo Kapone Petrović vratio se pozorištu nakon gotovo tri decenije pauze, ovog puta u ulozi režisera, a puno mu je pomogla asistent režije Sofija Tomašević koja je najviše radila sa glumcima.

Sedamnaestogodišnja Jovana Stanković, kao mažoretkinja često je nastupala na bini u Centru za kulturu, dok joj je ovo bio glumački debi, svojevrsna priprema za studije glume. Aleksandra Vuk glumi već tri godine i sve su joj uloge pođednako drage.

„Bela Crkva je malo mesto u kom se većina stvari pre ili kasnije sazna, pa mislim da je izbor predstave bio pun pogodak“, kaže Aleksandra, dok Ferenc Filep dodaje da su već probe bile pravi doživljaj, uz puno smeha i prilagođavanja teksta onima koji nisu ni blizu bračnih voda.

Danijel Petrović, medicinski tehničar koji je odrastao uz oca zaljubljenog u pozorište, prošle godine ostavio je publiku bez daha ulogom Ilije Čvorovića:

„Najveći problem na probama bio sam ja, odnosno činjenica da je Ilija Čvorović prosto izlazio iz mene, što je kolege dovodilo do smeha, a meni stvaralo problem koji sam ipak uspeo da prevaziđem“, zadovoljno je posle premijere izjavio Danijel.

Italo Kapone Petrović glumio je davno u predstavama koje su režirali Valentina Kasteljanov, Živa Momirov i Nikola Kasteljanov.

„Tada se ulozi pristupalo drugačije, pokušavao sam da pomirim ta dva pristupa kako bi glumcima bilo lakše, na kraju smo usvojili većim delom način koji mladim glumcima više odgovara i veoma sam zadovoljan onim što su prikazali. Specifičan je bio moj i sinovljev odnos, ali ne na probama, već kod kuće – došlo je do nove dimenzije sukoba generacija. Mladi žele da glume, mislim da je to u celoj priči najvažnije“, kaže Italo Kapone Petrović.

Željni pozorišnih predstava Belocrkvani uvek salu centra za kulturu ispune do poslednjeg mesta i željno iščekuju svako novo izvođenje.

V. H.