SRPSKO KNJIŽEVNO DRUŠTVO SAOPŠTILO Radoslav Petković preminuo u 71. godini

Radoslav Petković rođen je 21. jula 1953. u Beogradu.

Od 1983. do 1987. bio je glavni urednik časopisa Književna kritika. 

Od 1988. do 1994. godine radio je kao sekretar zadužbine "Ivo Andrić". 

U periodu od 1994. do 2001. godine delovao je u statusu slobodnog umetnika. Od 2001. do 2004. godine bio je generalni direktor Zavoda za udžbenike i nastavna sredstva u Beogradu. 

Sledeće radno mesto mu je, od februara 2009. pa do odlaska u penziju 2018. u Pokrajinskom sekretarijatu za kulturu AP Vojvodine kao zamenik sekretara i pomoćnik.

Radoslav Petković autor je romana, knjiga priča i eseja. 

Njegove knjige nagrađivane su najuglednijim književnim priznanjima u bivšoj Jugoslaviji i potonjoj Srbiji.

Objavio je romane Put u Dvigrad (1979), Zapisi iz godine jagoda (1983), Senke na zidu (1985), Sudbina i komentari (1993), Savršeno sećanje na smrt (2008), Sudbina i komentari, dopunjeno izdanje (2022).

Tri Petkovićeva romana (Senke na zidu, Sudbina i komentari i Savršeno sećanje na smrt) i obe zbirke priča prevedeni su na francuski jezik i objavljeni u Francuskoj; njegova dela prevođena su i na mađarski (Sudbina i komentari, Čovek koji je živeo u snovima, Vizantijski internet), grčki (Sudbina i komentari), engleski (Sudbina i komentari i pojedine priče), italijanski (Sudbina i komentari (u pripremi) i pojedine priče), slovenački (Sudbina i komentari), slovački (Senke na zidu), nemački (Senke na zidu) i bugarski (Sudbina i komentari, Čovek koji je živeo u snovima). 

Mađarski prevod Sudbine i komentara objavljen je u izdanju uglednog izdavača „Jelenkor“ i pobrao je izvanredne kritike u vodećim mađarskim dnevnim listovima: ubrzo po objavljivanju, roman je dospeo na listu deset najprodavanijih proznih knjiga na mađarskom jeziku. 

Francuski prevod Savršenog sećanja na smrt dobio je pohvalne prikaze u „L Mondu“. Petkovićeva proza zastupljena je u brojnim antologijama savremene srpske književnosti na engleskom, francuskom, italijanskom jeziku, a predstavljena je i u okviru tematskoj brojeva nemačkih i poljskih časopisa posvećenih srpskoj književnosti.

Radoslav Petković bavio se i prevođenjem sa engleskog: prevodio je prozu Tolkina, Čestertona, Roberta Luisa Stivensona i Danijela Defoa. Tokom devedesetih bio je kolumnista "NIN"-a,  dnevnog lista "Demokratija", kao i stalni saradnik "Vremena" i "Evropljanina". 

Više od deset godina bio je redovni kolumnista najtiražnijeg srpskog dnevnog lista "Blic".

Radoslav Petković živeo je u rodnom Beogradu do 2000. godine, kada se seli u Pančevo, a od 2006. nastanjuje se u Novom Sadu.