„Veljkova golubica” Jovici Aćinu

Žiri u sastavu: Saša Radojčić, Đorđe Despić i Mileta Aćimović Ivkov u obrazloženju je istakao da je „povratak priči, obnavljanje pripovedanja, jedan je od najizraženijih razvojnih procesa u savremenoj srpskoj prozi“. Priznanje sa imenom Veljka Petrovića dodeljuje se Aćinu „za odlučan i vrednosno ubedljiv povratak pripovedanju, kao suštini umetnićke proze i trajnu odanost humanim vrednostima umetnosti i života”

„Samotematizovanje pripovedačkog glasa u pripovetkama i romanima s kraja prošlog veka ostvarilo je i iscrplo svoj potencijal. Današnja proza se stvaralački vraća svojim korenima, ponovo se okrećući svetu izvan književnosti, stvarnom svetu, ali to čini zadržavajući iskustva i vrednosti prethodnog perioda, pre svega složene i istančane postupke oblikovanja književnog teksta. Prozno delo Jovice Aćina pokazuje se, u tom pogledu, kao stvaralački obrazac. On pruža čitaocu priču i metodu, način njene izgradnje“.

U pričama Jovice Aćina, kako navodi žiri, najčešće su aktivirane visokomodernističke teme, poput: izgubljenih i apokrifnih rukopisa, paralelnih svetova, borhesovskih lavirinata, začudnih odnosa između istorije i savremenosti, imaginacije i stvarnosti, odnosno problem tekstualnosti sveta i života.

„Složenost narativnih strategija u Aćinovoj prozi se, pre svega, odnosi na izrazitu sklonost ka hibridizaciji pripovednog teksta, kao i slojevitom organizovanju proznog opisa. Budući da je ovaj pisac jedan od najizrazitijih savremenih esejista, nije čudno što on u svoju prozu obilato uvodi načine esejističkog govora. Aćinova proza često na sebe uzima različita žanrovska obličja, a ume da se kreće i graničnom zonom između dokumentarnog i fantastičkog; stvarnog i maštenskog, ostavljajući tradicionalno polje realističkog postupka između ova dva poetička pola. Suveren stil i majstorsko vladanje postmodernim pripovednim postupcima postavljaju prozno delo Jovice Aćina visoko u vrednosnom poretku naše savremene književnosti“.

Jovica Aćin (Zrenjanin, 1946) je majstor kratke proze. Do sada je objavo niz knjiga priča među kojima su “Duge senke kratkih senki”, “Uništiti posle moje smrti”, “Leptirov sanovnik”, “Nezemaljske pojave”, “Lebdeći objekti”, “Ko hoće da voli, mora da umre”, “Mali erotski rečnik srpskog jezika”, “Dnevnik izgnane duše”, “Pročitano u tvojim očima”, “O zmajevima, avetima i trampazlinima”, “Ušće Okeana”, “Jevanđelje po magarcu”, “Kroz blato” i “Ukradeni roman”, zbirke eseja i romane „Srodnici“, „Pilot tramvaja“ i „Polazeći od kraja sveta“.

N. P.