In Memoriam: Radovan Mićić (1944 - 2019)
NOVI SAD: Radovan Mićić je poštovan kao poznavalac istorije srpske kulture, a naročito istorije čitaonica i biblioteka, diljem bibliotekarske struke, a i šire.
Poštovan od svih onih koji su dolazili u biblioteku u potrazi za informacijom, ne samo bibliotečkom nego katkad i ljudskom, svakodnevnom; a u Biblioteci Matice srpske ostao je upamćen kao nezamenjiv stručnjak koji iskustvom i znanjem pomaže kolegama u svakodnevnom prevazilaženju i rešavanju problema. Strpljiv da sasluša i pomogne, da nađe komporomis, ponudi rešenje.
Rođen je 21. decembra 1944. godine u Bečeju gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Filološki fakultet, grupa za bibliotekarstvo završio je 1967. godine. U Biblioteci Matice srpske radio je od 1971. godine, u Odeljenju za predmetnu i decimalnu klasifikaciju, a od 1973. prelazi u Matičnu službu Biblioteke. Od 1975. do 1985. rukovodi ovom službom. Od 1985. radi kao informator, a od 1993. rukovodilac je Odeljenja za čuvanje i korišćenje publikacija. Penzionisan je 2009. godine.Sekretar Društva bibliotečkih radnika Vojvodine bio je od 1972. do 1976. Član, a potom i predsednik Savezne komisije za stručno usavršavanje od 1985. do 1987. Predsednik Bibliotekarskog društva Srbije od 2000. do 2004. godine.
Od 1980. stalni je član Komisije za polaganje stručnog bibliotekarskog ispita, a od 1987. do 1989. i ispitivač za predmet Organizacija bibliotečke delatnosti. Od 1. januara 2003. ispitivač je za Osnove bibliotečke informatike, a od 2008. za Uvod u bibliotekarstvo.
Bio je član Saveta Filozofskog fakulteta od 1985. do 1986, predsednik Pokrajinskog odbora sindikata obrazovanja, nauke i kulture do 1986. kao i član Saveznog odbora sindikata od 1986. do 1991. godine. Izabran je u odbor Rukopisnog odeljenja Matice srpske 1999. godine. Bio je član Uređivačkog odbora tekuće bibliografije Serbika, od 2005. godine, član redakcije Bibliotekarskog godišnjaka Vojvodine i Godišnjaka Biblioteke Matice srpske.
Bio je stalni član saradnik Matice srpske, član njenog Upravnog odbora i saradnik u Srpskom biografskom rečniku. U ediciji Bibliotekarske novosti objavio je priručnik Uvod u bibliotekarstvo, 1988. Koautor je udžbenika za srednje škole Osnovi bibliotekarstva (sa Piroškom Čaki), 1977. Autor je i monografije Portreti iz srpske kulturne istorije, 1995, monografije o Luki Milovanovu Georgijeviću, 2000. i Čitališta u Sivcu: 1892–2002, 2002.
Učesnik je brojnih stručnih bibliotekarskih skupova, među kojima se ističu izlaganja na skupštinama Saveza društava bibliotečkih radnika Jugoslavije u Prištini, Aranđelovcu, na Ohridu, Bledu; Susretima bibliografa u Inđiji. Na Međunarodnom naučnom skupu Deca i biblioteke, izlagao je na temu Rad sa decom i školskom omladinom i edukacija bibliotekara, 2005.
Autor je niza priloga o bibliotekarstvu u listovima „Dnevnik” i „Misao”. Za doprinos bibliotekarstvu dobio je nagradu SIZ-a kulture Vojvodine za 1988. godinu, a Surepovu nagradu 1997. za dugogodišnji praktični i teorijski doprinos bibliotekarstvu. Dobitnik je nagrade „Najbolji bibliotekar” u rangu nacionalnih biblioteka za 2007, kao i Prvomajske nagrade Gradskog veća Saveza samostalnog sindikata, 2008. Monografija Srpska čitaonica u Irigu 1842-1992 Radovana Mićića promovisana je na 156. rođendan iriškog čitališta i tom prilikom dodeljena mu je godišnja nagrada „Luča”. Za počasnog člana Podružnice bibliotekara Srema izabran je 1997.
Za decenijski samopregoran rad dobitnik je Zahvalnice Biblioteke Matice srpske, 2017. godine. Jedan je od autora izložbe povodom 175 godina Matice srpske. Izložba je predstavljena i u Samoupravi Srba u Mađarskoj (u Budimpešti) kao i u Pečuju i Segedinu, 1998. godine. Koautor je izložbe Svetozar Miletić i Matica srpska 1826-1996. kao i izložbe Srpska književna zadruga 1892-1992. Priredio je izložbe o Teodoru Pavloviću, povodom Dana Novog Miloševa u Novom Sadu, 1995. i Letopisa Matice srpske, povodom 175 godina od njegovog izlaženja.
Radovan je bio među onim retkim ljudima koji su uvek razoružavali smehom ili šalom. Skroman, dobronameran, i predusretljiv, spreman da pomogne tako što se potpuno posveti onom što pretražuje za korisnika ili kolegu. Jednostavno, prirođena radoznalost ga je vukla i već bi potpuno bio preokupiran temom u želji da što više otkrije. Jedan od istinskih posvećenika u bibliotekarstvu, postavio je standarde po kojima ćemo ga pamtiti. Bila je čast i zadovoljstvo raditi sa njim.
Gordana Đilas
