Motiv dvojnika predstavlja jednu od najtrajnijih pojava u dva milenijuma dugoj povesti evropskog pozorišta. Od lakrdijaških parova Plauta i commedia dell’ arte, preko Šekspirovih preduzimljivih junakinja koje muškom obrazinom stiču ravnopravnost i dostojanstvo, do demonskih udvajanja romantičarskih junaka, fenomen dvojnika i „dvojnosti“ je stolećima podsticao smeh i lagodnost, ali isto tako, potresenost i jezu u dušama gledalaca.