SLATINE SREDNJEG BANATA U REŽIMU ZAŠTITE Još jedan predeo izuzetnih odlika
ZRENJANIN: Još jedan prirodni dragulj u srednjem Banatu trebalo bi uskoro da bude proglašen za predeo izuzetnih odlika i da se nađe u režimu zaštite, a njime će upravljati Ustanova „Rezervati prirode” u Zrenjaninu.
Naime, kako bi se obezbedilo trajno očuvanje i održivo korišćenje prirodnih vrednosti na prostoru slatinsko-stepskog mozaika ovog dela Vojvodine, Pokrajinski zavod za zaštitu prirode je predložio da se Predeo izuzetnih odlika „Slatine srednjeg Banata“ stavi pod zaštitu kao zaštićeno područje druge kategorije. U prethodna 22 dana bio je omogućen javni uvid u nacrt pokrajinske skupštinske odluke o zaštiti ovog područja.
Slatine srednjeg Banata nalaze se u Severnobanatskom i Srednjobanatskom okrugu i prostiru se duž Tise i Kikindskog kanala, između Iđoša, Sajana, Bočara, Novog Miloševa i Melenaca. Na tom području utvrđuju se režimi zaštite drugog i trećeg stepena. Njegova specifičnost ogleda se u veličini i očuvanosti preostalih fragmenata iskonskih slatinsko – stepskih staništa, naročito u složenosti i raznovrsnosti oblika slatinskog mikroreljefa. Tu se nalaze najveće očuvane kontinuirane celine sa iskonskim primarnim slatinama u Vojvodini, razvijene duž starih meandara reka Tise, Galacke, Moriša i Zlatice.
– U paleomeandrima ovih reka, a naročito u široj okolini Bočara i Novog Miloševa, smeštene su zajednice slanih visokih sitišta i močvara džombara. Strogo zaštićene, a ujedno i međunarodno zaštićene vrste, malena strižibuba i panonski endemski skakavac, predstavljaju temeljnu vrednost faune insekata na prostoru prirodnog dobra – navodi se u nacrtu odluke.
Na teritoriji prirodnog dobra zabeleženo je i stanište u Srbiji retke, ranjive i strogo zaštićene vrste podunavskog mrmoljka. Ovo područje veoma je značajno za očuvanje nekih od najugroženijih predstavnika ornitofaune na nacionalnom nivou, gde spadaju siva vetruška, modrovrana, sivi svračak, modrovoljka, obična muljača i velika carska šljuka.
Takođe, „Slatine srednjeg Banata” imaju veliku ulogu tokom migracija ptica kao njihovo usputno hranilište i odmaralište. Temeljnu vrednost faune sisara predstavljaju stabilne i velike populacije tekunice.
Bogat i raznovrstan živi svet i očuvan predeo opstali su zahvaljujući, pre svega, tradicionalnim načinima korišćenja resursa, posebno u travnim i močvarnim područjima, među kojima najznačajniju ulogu imaju ispaša i košenje.
Ž. Balaban
