Migranti iseljeni iz šume kod Kanjiže neće u prihvatne centre

Opštinski štab koji se bavi problematikom migranata je uklonio tri manja kampa u šumi iza nove autobuske stanice i supermarketa.

U uklanjanju improvizovanih kampova učestvovali su pripadnici Opštinskog štaba, članovi čuvarske službe koju je angažovala lokalna samouprava, kao i javno preduzeće „Komunalac”. Tim grupama migranata je ponuđeno da autobusima budu prevezeni do prihvatnih centara u Kikindi ili u Subotici, ali su oni to odbili, pa je jedan deo njih je otišao prema Martonošu, drugi deo prema Srpskom Krsturu, dok je samo manji broj redovnim autobuskim linijama otišao prema Beogradu.

Prisustvo migranata u Kanjiži, Horgošu i Matronošu je sve izraženije, a prema nezvaničnim procenama na području kanjiške opštine ima ih oko 400. Oni traže alternativne pravce i načine da bi prešli srpsko--mađarsku granicu. Iako nije bilo incidenata povezanih s prisustvom migranata, od početka ove nedelje uvedena je dežurna stražarska služba, sastavljena od pripadnika jedne agencije, pa su patrole prisutne tokom celog dana.

Opštinski štab koji se bavi migrantima pokušao je da nešto učini, međutim, migranti uglavnom borave pod vedrim nebom ili u napuštenim kućama i objektima, u nadi da će naći načina da  se domognu Mađarske, odnosno željenog cilja u nekoj od zapoadnoevropskih zemalja u EU. Pored kampova u šumi kraj Kanjiže, primećen je i kamp kraj Tise kod Martonoša, a ima ih već duže vreme i u ataru Horgoša, u napuštenom starom objektu nekadašnjeg Poljoprivrendog dobra „Bačka”.

Migranti, koje smo obišli u jednom od kampova u šumi kod Kanjiže, gde je pored mlađih ljudi boravila i porodica sa malom decom, kažu da im je cilj da nekako odu za Nemačku. Oni napominju da u Srbiji nisu imali problema, ali da ih je bilo pri pokušaju ulaska u Hrvatsku.

Žitelji Kanjiže, Horgoša i Martonoša, ali i pograničnih mesta Srpski Krstur, Đala, Banatsko Aranđelovo, Majdan i Rabe na severu Banata, svakodnevno susreću migrante koji se snabdevaju u prodavnicama ili se hrane u ugostiteljskim lokalima, snalazeći se kako znaju i umeju. Migranti dolaze i odlaze autobusima ili taksi prevozom, pojedine deonice na severu Bačke i Banata prevaljuju i pešice, pa su menjajući lokaciju neki tu već duže vreme. 

Zanimljivo je da su u prodavnici u Kanjiži pokupovali gumene čamce na naduvavanje, u nameri da Tisom pređu u Mađarsku i nastave dalje. Pokušaji da pređu granicu uglavnom su bezuspešni, pa ih pogranični organi Mađarske vraćaju nazad u Srbiju. Lažnu nadu migrantima da preko Mrtve Tise i rekom Tisom kod Martonoša i Srpskog Krstura i Đale  mogu preći u Mađarsku, daju njihovi „koordinatori” i oni koji ih prevoze. Tek kada pređu Mrtvu Tisu kod Martonoša, ili pokušaju gumenim čamcima da stupe na drugu obalu, uvide da im je trud bio uzaludan, jer čeka ih ograda na granici, ili dobro osvetljena granična linija obezbeđena pripadnicima pograničnih službi Mađarske.

M. Mitrović