Izložba "Umetnost neprekidnog trajanja" od 7. avgusta u Zrenjaninu

Kustoskinja nove izložbe je Slavica Žarković, a sama postavka predstavlja slike i kolaže iz kolekcije iz ove ustanove koja čuva ukupno 13 radova značajnog umetnika Boška Petrovića. Od toga su tri umetnička dela nastala i prinovljena za zbirku 1956. godine nakon njegovog boravka u Umetničkoj koloniji Ečka, dok je 10 radova, pet ulja na platnu i pet kolaža iz perioda od 1969. do 1978. godine, poklon njegove ćerke Višnje Petrović 2021. godine. Dve godine nakon poklona, a godinu dana nakon značajnih godišnjica, 100 godina od rođenja i 40 godina od smrti Boška Petrovića (1922-1982), Savremena galerija Zrenjanin će predstaviti široj javnosti njegova dela koje čuva u svojoj kolekciji.

Kako je navedeno u tekstu za predstojeću izložbu, Boško Petrović je neumorno istraživao različite tehnike kao što su ulje na platnu, kolaž, akvarel, crtež, ali i mozaik i tapiserija. Paralelno stvaranje mračnih i vedrih, pesimističnih i optimističnih radova predstavlja jasno suprotstavljanje i borbu dobra i zla koje se konstantno odigrava na globalnom nivou, ali i u svakom pojedincu, tako i u samom umetniku. Boško Petrović je rođen 1922. u Novom Sadu, dok je Akademiju likovnih umetnosti (ALU) u Beogradu upisao 1940. godine, ali zbog rata 1941. otišao je na ALU u Budimpešti. Tokom rata je bio hapšen i vraćen za Novi Sad gde je radio u Propagandnom odeljenju glavnog štaba Vojvodine kao rukovodilac Odeljenja za dokumentarne i umetničke izložbe Agitpropa JNOF-a.

Nakon rata se vratio u Beograd na Akademiju, a 1949. godine je prešao u majstorsku radionicu Mila Milunovića kada je postao i profesor u Školi za primenjenu umetnost u Novom Sadu. Učestvovao je u osnivanju i radu umetničkih kolonija u Vojvodini - Senti, Bačkoj Topoli, Bečeju i Ečki, a bio je i osnivač i član umetničkog koloektiva “Grupa 57” u Beogradu. Takođe je sa tkaljom Etelkom Tobolkom 1961. godine osnovao prvu jugoslovensku radionicu za izradu tapiserija „Atelje 61“ u svom ateljeu na Petrovaradinskoj tvrđavi. Na ALU u Beogradu diplomirao je 1969. godine i počeo da radi kao profesor na Višoj pedagoškoj školi u Novom Sadu, gde je takođe na ALU izabran za vanrednog profesora 1975., a naredne godine za redovnog profesora. Preminuo je 1982. godine u Novom Sadu.