Istorija– desni halfovi (4): Neponovljivi Karlos Alberto

Na početku igralio se bez štopera, onda je većina ekipa igrala sa  liberom, da bi  u poslednjih dvadesetak godina centralni odbrambeni igrači bili u liniji.  Jedno se nikada nije menjalo - fudbaleri sa brojem 4 uvek igraju malo ispred nominalno poslednjeg čoveka u odbrani(petice), a uloga im je bila i da zaustave najopasnijeg protivničkog fudbalera. Jedno vreme „četvorku“ su nosili grubijani, no kako se igra razvijala štoperi su počeli da učestvuju u igri, da kreiraju napad i da u prekidima pokušavaju da postignu pogodak. Međutim, nekada su broj četiri na dresu nosili i napadači, na Mundijalima uglavnom su to bili Argentinci, koji su po abecedi delili dresove,pa je Daniel Bertoni na Svetskom prvenstvu u Argentini igrao sa brojem 4.  Mnogi poznati fudbaleri su se otimali za četvorku, tako su Stiven Džerard, Grim Samer, Demetrio Albertini, Patrik Vijera, kao i legendarni kapiten argentinske reprezentacije Havijer Zaneti nosili četvorku iako su igrali u veznom redu, a sada to čini Francuz  Nvavanku Kanu. No, četvorka nije svuda omiljana, u Japanu, Kini, u Južnoj Koreji i u još nekim zemljama istočne Azije prosto nema broja četiri – iz sujeverja.

Ipak, broj četiri vezuje se uz odbrambene fudbalere,a tu je prema oceni stručnjaka najbolji  bio Karlos Alberto, kapiten brazilske reprezentacije iz 1970. godine, kada su „karioke“ u finalu Mundijala u Meksiko sitiju savladali Italiju s 4:1,a strelac poslednjeg pogotka na prvenstvu bio je upravo Karlos Alberto. Ponikao je u Santosu u klubu u kojemje igrao i Pele. U belom dresu ekipe iz Sao Paula odigrao je čak 445 utakmica,a na kraju karijeru igrao je i u SAD. Drugi na listi je  Nemac  Hans Georg Švarcenbek. Bio je veliki borac,  s tim što mu tehnika nije bila baš najbolja, ali iza sebe je imao genijalanog igrača  Franca Bekenbauera, koji je sve grške čvrstog Švarcenbeka ispravljao, pa je delovalo da on igra besprekorno. Treći na listi je Danac  Morten Olsen, dugogodišnji kapiten reprezentacije, fudbaler sa „tri srca“. Potom slede dvojica Španaca, Miguel Munjoz i Fernando Jero. Munjoz je pedesetih godina igrao za reprezentaciju Španije, ali je bio za nas mnogo pozantiji kao savezni kapiten „furije“, dok je Jero igrao devedesetih godina prošlog veka. Odigrao je  89 mečeva za selekciju Španije i prko 400 u dresu Reala.

Slede dva Holanđanina, Ronald Kuman i Frank de Bur, koji su bili dosta slični igrači, pa Nemac Jirgen Koler, a mesto među najboljima zaslužuje i Argentinac Havijer Zaneti, koji je ipak češće igrao u veznom redu, a spisak zaključuje prgavi Englez Norbert Stajls, koji je bio važan šraf u selekciji Engleske, koja je 1966. godine osvojila titulu svetskog prvaka.

I mi smo imali sjajne fudbalere koji su igrali sa brojem četiri na leđima, većinom su  to bili vezni fudbalerim, ali su pomagali i u odbrambenim zadacima. Na Mundijalu u Švajcarskoj 1954. godine  broj četiri nosio je  Zlatko Čajkovski, četiri godine kasnije u Švedskoj Dobroslav Krstić – Kamila, a u Čileu, kada smo osvojili četvrto mesto, Perica Radenković, koji je u polufinalu sa čalmom na glavi bio jedini strelac u meču Jugoslavije i Nemačke (1:0).  Na Mundijalu u Nemačkoj  na mestu štopera igrao je sa velikim uspehom Miroslav Pavlović, u Španiji dres sa brojem četiri pripao je Velimiru Zajecu, a u Južnoj Africi  Gojku Kačaru,koji  nije dobio šansu da igra. U aktuelnoj reprezentaciji Srbije brojevi ne određuju poziciju igrača, s tim što u centralnom delu odbrane, po desnoj strani, najčešće igra nova zvezda našeg fudbala Nikola Milenković, trenutno jedan od najboljih fudbalera Fiorentine.

G. Kovač