Srbija danas: Grigorije juri vlast umesto vere Hristove
-Teško vama književnici i fariseji, licemeri, što zatvarate carstvo nebesko od ljudi; jer vi ne ulazite niti date da ulaze koji bi hteli. Teško vama književnici i fariseji, licemeri, što jedete kuće udovičke, i lažno se Bogu molite dugo; zato ćete većma biti osuđeni. Teško vama književnici i fariseji, licemjeri, što prohodite more i kopno da biste dobili jednoga sljedbenika, i kad ga pridobijete, činite ga sinom pakla dvostruko većim od sebe - po Mateju, glava 23. Novi zavet.
Kako u vreme kada je Gospod hodio zemljom, tako i danas, fariseji i licemeri obmanjuju narod, neretko u mantijama i neretko u ulozi smernih propovednika u zablude dovode pastvu i zarad svojih srnih poriva besramno krše zakone i Božije i ljudske. Svakako prvi farisej iz našeg okruženja koji nam na um pada, kada pročitamo i citirane biblijske reči, jeste vladika dizeldorfski i sve Nemačke, a ranije zahumsko-hercegovački Grigorije.
Vladika Grigorije u narodu poznatiji kao Griša maserati, decenijama već hodi po levoliberalnim televizijama, kod novinara koji ne znaju i ne haju za veru Hristovu, ali ne da bi ih svetoj crkvi privoleo, već da bi svoju karijeru izgragio u vidu političara, kojem zbog dubokih kompleksa više vrednosti, poremećenog osećaja za realnost i nadobudnosti i oholosti koja mu je dušu zarobila, nikada nije dovoljno i koji bi ođednom sve – da bude i predsednik i patrijarh i fudbaler i zabavljač i govornik i zavodnik i bogataš i biznismen. Omnipotentni Griša maserati, sve u jednom i sve ođednom.
Jakako, Griša maserati niti je sam na ovom putu, niti to čini olako. Sa njim rade dugo i pomno, mnogo ozbiljniji ljudi od Olje Bećković, Marinike Tepić i drugih jurišnika Đilasa i Šolaka, njegovih aktuelnih gazda. Još 90-ih godina jedan automobil SFORa je zaustavio Grišin automobil. Nagađamo šta je u njemu pronađeno i kakva je sredstva tamo NATO vojnik video, kao i u kakvaom je stanju Griša maserati zatečen ali je epilog poznat.
Griša munjevito napreduje u crkvenoj hijerarhiji, gradi svoj uticaj, postaje glavni biznismen u Trebinju, bahati se i preti novinarima batinama, otvoreno se svrstava na stranu Borisa Tadića koji je u ime i za račun istog onog NATO saveza pretopio sve tenkove i topove srpske vojske do kojih je mogao doći. On narušava svesrpsko jedinstvo ignorišući nove lidere Republike Srbije, on pravi vinarije i udara međe kao da je to njegov privatni posed i naposletku se hvali kako i Čak Noris kada dođe u Trebinje, mora da radi ono što mu vladika Maserati naredi.
A zbog čega to čini? Možda zbog toga što je prvi srpski vladika koji je uveo rimokatoličkog biskupa da zajedno služe u pravoslavnom hramu još od 1054. godine? Možda zato što i on sam redovno odlazi u Dubrovnik da se tamo izvinjava i govori kako se u Konavlima uvek oseća kao rođak starijeg brata koji je svog mlađeg brata pretukao skoro pa na mrtvo? Pri tom on ne misli na ustaše kao na stariju, a Srbe kao na mlađu braću, več upravo obrnuto! Nije to nikakav korak ka pomirenju, to su sve potezi kojima on kao crkveni, a voleo bi sutra i politički lider, preuzima na srbe potpunu krivicu za sve što se dogodilo 90-ih godina i koji baš po neoustaškom narativu, od srpskih žrtava pravi dželate.
Srbija danas