Počela obnova Miletićevog spomenika
NOVI SAD: Sanacija jednog od najprepoznatljivijih obeležja Novog Sada, spomenika Svetozaru Miletiću je počela postavljanjem zaštitne netransparentne ograde i metalne skele.
Imajući u vidu dimenzije bronzane skulpture, koju je izradio Ivan Meštrović, planirana je obnova na licu mesta, te spomenik neće biti demontiran i prenet u radionicu. Restauracija i konzervacija bi trebalo da budu završene za 130 radnih dana.
Taj posao, vredan gotovo 4,5 miliona dinara s PDV-om (4.498.080), nadležni u gradskom Zavodu za zaštitu spomenika kulture poverili su firmi „Granit–Liješće” iz Sremske Mitrovice, koja će spomenik srediti po nacrtima projektantskog biroa „SM”. Za projektnu dokumentaciju izdvojeno je 87.000 dinara.
Iz Zavoda objašnjavaju da je konzervatorskim projektom predviđeno uklanjanje svih naslaga, prljavštine i čađi s bronzanog spomenika, te restauracija mehaničkih oštećenja i popunjavanje spojnica na postamentu, kao i zaštita obnovljene skulpture nekim od silikonskih premaza.
Miletićev spomenik, ili samo Miletić, decenijama je omiljeno mesto na kojem se Novosađani sastaju, bez obzira na povod, odnosno da li je reč o randevuu ili „dejtu”, kako to novije genaracije nazivaju, bežanju sa časova, odlasku u bioskop, mitingu ili pak samo šetnji.
„Vidimo se kod Miletića” poznata je odrednica, ne samo Novosađanima već i onima koji u naš grad dolaze.
Monumentalno Meštrovićevo delo, posvećeno Svetozaru Miletiću (1826–1901), jednoj od najznačajnijih istorijskih ličnosti srpskog naroda u 19. veku u Habzburškoj monarhiji, advokatu, poslaniku, gradonačelniku Novog Sada, vođi srpskog naroda, proglašen je za spomenik kulture 1948. godine, a devedesetih godina i za spomenik od velikog značaja.
Bronzana skulptura visine pet metara postavljena je na Trg slobode 1939. godine, a uklonjena je s tog mesta za vreme Drugog svetskog rata, ali je već 1944. vraćena na svoje mesto.
Na novi postament od sivog mermera (215/138/157 centimetara) vajar Pavle Radovanović uklesao je, 1951. godine, tekst: „Svetozar Miletić 1826–1901. rad Ivana Meštrovića 1939”.
J. Vukašinović