MISTERIJA PRSTENA KNEGINJE MILICE Zaštitni i bračni znak, nađen u okolini manastira Ravanica VUČIĆ NAJAVIO OTKUP I POVRATAK U SRBIJU

Ekspetska grupa jednog od muzeja radi na otkupu tog prstena pronađenog slučajno u polju u okolini manastira Ravanica koji je zadužbina kneza Lazara, podignuta između sedamdesetih i osamdesetih godina 14. veka.

O tom otkriću pisao je sajt "Sve o arheologiji" još krajem aprila.

Prsten koji je, kako su kompleksne analize pokazale, knez Lazar naručio za kneginju Milicu, a u koji je sa unutrašnje strane ugraviran veliki monogram u vidu ćiriličkog slova "M" i ljubavna izjava povodom venčanja ili bračnog zaveta, jedno je od najvrednijih otkrića poslednjih godina u srpskoj srednjovekovnoj arheologiji.

Istoričar umetnosti i savetnik u Zavičajnom muzeju Jagodina, viši naučni saradnik na Balkanološkom institutu SANU Branislav Cvetković dobio je taj zlatni prsten na analizu a o svemu što je uočio napisao je izveštaj - Miličin prsten, otkiće kakvo se dešava jednom u životu, koji se može naći na sajtu Academia.edu.

 "Mi se trudimo da vratimo sve u zemlju što se nalazi na aukcijama. Pokušaćemo da kao država to kupimo i da vratimo u zemlju da bi dali  Narodnom muzeju. I još nekoliko knjiga, ali ovo je najvažnije", rekao je Vučić.

On je istakao i da je Narodni muzej kao institucija nacionalno blago, ali da nije posećena u onoj meri u kojoj zaslužuje i pozvao sve ljude iz cele Srbije i Republike Srpske, Crne Gore i drugih krajeva da ga posete.

"Pozvao bih sve ljude da dođu u Narodni muzej. Pozivam ljude  iz Beograda, cele Srbije, Republike Srpske, Crne Gore i da dođu i vide. Neverovatne stvari imamo", poručio je Vučić prilikom obilaska.

Tokom obilaska Vučiću i Dodik su prošli pored slike jednog od najznačajnijih srpskih slikara Paje Jovanovića - "Krunisanje cara Dušana", koja je najveća slika u srpskom slikarstvu i ujedno najveća slika u posedu Narodnog muzeja Srbije.

Obišli su i zbirku fresaka iz manastira Đurđevi stupovi, čiji je ktitor bio Stefan Nemanja, začetnik dinastije Nemanjića, a koje potiču iz istog perioda kao i Miroslavljevo jevanđelje - s kraja 11. veka.

Freske su prenete u Narodni muzej, jer manastir dugo nije imao adekvatne uslove za čuvanje.

Imali su priliku da vide i čašu koja je pripadala caru Dušanu, a koja je široka i neobična za tadašnje standarde.

Zvaničnicima je predstavljen rodoslov i geneologija srpskih kraljeva, arheološki ostaci srednjovjekovnih gradova Srbije, a obišli su i postavke slika poznatih srpskih slikara na kojima su srpski carevi i kraljevi.

Naveo je da lokalni sveštenici nisu mogli da dešifruju sadržaj tekstova ugraviranih na obruču prstena, pa su njegovom sadašnjeg vlasnika rekli da potraži mišljenje stručnjaka. Cvetković smatra da je taj prsten otkriće veka.

U analizi je navedeno da je već na prvi pogled bilo jasno da je prsten izuzetan predmet i da je na osnovu kompleksne višestruke analize stilskih, tipoloških, ikonografskih, epigrafskih i paleografskih karatkeristika utvrđeno da pripada srpskoj kraljevskoj poridici iz doba kasnog srednjeg veka.

Sa obe spoljne strane obruča prstena, kako je navedeno na sajtu "Sve o arheologiji", nalazi se po šest izduženih kartuša sa ćiriličkim natpisima srpske redakcije staroslovenskog jezika.

Prsten je, prema oceni Cvetkovića napravljen i kao zaštitni i bračni znak. Pored skorašnjih nalaza, ovaj prsten nosi do sada najraniji poznati pomen kneza Lazara kao "knez", a ujedno je i njegov najraniji sačuvani portret.

Tekst sadrži citat iz Psalma 9,19, koji aludira na spasenje siromašnih i velikodušnosti bogatih za uboge.

Prema navodima sturčnjaka, to je povezano sa "parabolom pravednog Lazara u nedrima Avramovim", što daje osnovu za uključivanje kneževske titule (KNEZ) darodavca prstena.

Prema oceni Cvetkovića, sve navedeno ukazuje da je prsten naručio knez Lazar za svoju suprugu kneginju Milicu.