VISARIONOVA BOLNICA DUŽE OD VEKA ZBRINJAVALA SIROMAŠNE I BOLESNE Jedino je zdanje koje nije oštećeno u bombardovanju 1849. godine, najpoznatiji pacijent bio je Vuk Stefanović Karadžić
Godine 1730, u porti Nikolajevske crkve, sazidan je dom sa nekoliko postelja, u kojem su zbrinjavani siromašni i bolesni građani. Jedanaest godina kasnije, tadašnji vladika bački Visarion bački, podigao je špitalj od čvrstog materijala- sa četiri sobe i dve kuhinje. Ovo zdanje je nekoliko puta menjalo namenu, ali će ostati upamćeno kao Visarionova bolnica, navodi se u emisiji "Mapa novosadskog blaga", na RTV1.
U bolnicu su primani i oboleli putnici koji su dolazili u Novi Sad. Međutim, bolnica je imala i ulogu prihvatilišta za siromašne.
Jedan od najpoznatijih pacijenata Visarionove bolnice, bio je Vuk Stefanovića Karadžić, koji je od rane mladosti imao probleme sa levom nogom. Pomoć je tražio na raznim stranama, između ostalog i u Novom Sadu. Odmah je postalo jasno da mu se ne može pomoći, a poslat je u budimsku banju za koju mu je trebalo 150 forinti. Obraćao se mnogim prijateljima za pomoć, a pomogla mu je osoba koja ga nije ni poznavala, Marija Stanisavljević, koja je izdašno pomagala bolnicu Visariona.
Bolnica je duže od veka bila jednospratnica, a kako je grad rastao, rasle su i bolničke potrebe. Godine 1847. godine zahvaljujući prilozima građana biti nadograđen sprat. Svoju prvobitnu ulogu imaće do 1859. godine, a 1874. godine ustupljen je na korišćenje Višoj devojačkoj školi. Danas se u njoj nalazi Akademija umetnosti.
Vladika Visarion je važna ličnost rane istorije Novog Sada. On je 1731. godine, u porti Sabornog hrama osnovao je latinsko-slavensku školu, na mestu današnje Jovine gimnazije, koji će kasnije prerasti u Kolegijum Visariona Pavlovića. Kako bi materijalno obezbedio školu i bolnicu osigurao crkvenoj opštini za tu namenu 100 jutara zemlje.