„DNEVNIK” NA NAJVIŠIM TAČKAMA VOJVODINE: CRVENI ČOT (539 METARA) Ponos Srema pod video nadzorom
Kako su prve asocijacije na pomen Vojvodine nepregledna ravnica i plodne njive, pomalo neverovatno zvuči da na njenoj teritoriji funkcioniše vrlo aktivan Planinarski savez, u okviru kojeg postoji tridesetak registrovanih klubova u 19 gradova i opština sa preko 3.000 planinara.
Dodatna zanimljivost je da je upravo ekspedicija PSV bila prva kompletno domaća ekspedicija sa ovih prostora koja se 2005. godine popela na najviši vrh sveta – Mont Everest.
Podaci koje smo naveli, dovoljan su razlog da „Dnevnik“ poseti tri najviše tačke Vojvodine, a prva NA koju smo „popeli“ je najviši vrh Srema i Fruške gore – Crveni čot, koji sa svojih 539 metara izviruje iz samog srca ove vojvođanske planine.
Da bi prišao baš toj, najvišoj tački Fruške gore, reporter „Dnevnika“ je morao da uđe u ograđeni prostor telekomunikacionog tornja „Crveni čot“, obezbeđen video nadzorom, jer se upravo usred tog dvorišta nalazi, doduše neobeležen, i istoimeni najviši vrh Srema. Na sreću, manji crni pas, koji se motao po dvorištu kompleksa, nije mnogo mario za novinara. Ali ogromni toranj načičkan raznim elektronskim uređajima, nažalost, uopšte ne doprinosi doživljaju izbijanja na sami vrh Fruške gore, naprotiv.
Zapravo, najjači utisak sunčanog februarskog dana i posete najvišoj tački Srema bile su visibabe, koje su prekrile padine ispod Crvenog čota iskoristivši jedini period godine kada sunčeva svetlost kroz ogoljeno granje dopire do tla. S obzirom na to da se na svega nekoliko stotina metara od Crvenog čota nalazi jedna od frekventnijih raskrsnica fruškogorskih puteva, kompletno je područje oko vrha prilično prometno te je, uprkos obilasku šumskih puteva u neposrednoj okolini, bilo teško, osim poneke ptice, primetiti i neku drugu živuljku koja obitava na Fruškoj gori.
Ali smo zato, pored visibaba i ljubičica koje su ove godine malo okasnile, primetili i jednu biljku koja je često predmet spora između biologa, koji se bave zaštitom bilja na Fruškoj gori, i cvećara koji često dolaze da je beru iako je pod zaštitom. Reč je veprovini, višegodišnjem zimzelenom grmu, karakterističnih crvenih bobica, koji cvećari koriste za ukrašavanje buketa i venaca...
Za selfije dostupan Pavlasov čot
Često se u objavama planinara i šetača sa Fruške gore mogu pročitati komentari o nedostupnosti Crvenog čota kao najvišeg vrha, odnosno da često šetači ni ne znaju da su prošli pored njega. U današnje vreme, mnogi bi želeli i da naprave koju fotografiju na najvišem vrhu Fruške gore, ali kao što rekosmo to je nemoguće jer se nalazi unutar ograđenog kompleksa telekomunikacionog tornja. Zato je za selfije dostupan drugi najviši vrh – Pavlasov čot (531m) koji se nalazi par stotina metara dalje, odmah uz Grebenski put, a koji je obeležen kamenom piramidom i postavljenim mobilijarom.
Kako god, uprkos svim potencijalnim „otežavajućim okolnostima“ (počev od toga da je garov mogao biti i neprijateljski raspoložen), „Dnevnik“ je ipak u svoju planinarsku knjižicu upisao i pečatirao najvišu tačku Srema, a naredne sedmice na redu je Banat, gde ćemo morati da se popnemo još stotinak metara više...
Niko Perković
