TESTAMENTOM POVERENO BLAGO Kuća Đorđa Vojnovića najpoznatija u Inđiji
INĐIJA: Kuća Vojnovića predstavlja reprezentativan primer neoklasicističke arhitekture nastale krajem 19. veka u Inđiji, koju je vlasnik 1974. godine poklonio opštini da se na tom mestu osnuje muzej pod nazivom „Ravan Srem”.
U međuvremenu kuća je proglašena za spomenik kulture, legat je i galerijski prostor koji Kulturni centar Inđije, kome je i data na upravljanje koristi za realizaciju svojih programa.
Kako saznajemo od kustosa Kulturnog centra Vladimira Vukasa u narednom periodu u planu je i učešće na nekim od konkursa kako bi se pristupilo i realizaciji ideje Vojnovića da se u kući u kojoj je živeo osnuje muzej.
- Đorđe Vojnović je prizemnu kuću zajedno sa dragocenom zbirkom umetničkih slika i predmeta nekoliko meseci pre svoje smrti krajem 1974. godine testamentom ostavio Opštini Inđija. Kuća je u tom trenutku imala biblioteku sa više od 6.000 naslova, kolekciju umetničkih dela i predmete primenjene umetnosti, nameštaj i drugo. Knjige i deo nameštaja čuva se u Narodnoj biblioteci „Đorđe Natošević”. Zapravo se njegova privatna biblio-
teka može smatrati začetkom bibliotekarstva u Inđiji. Bio je i odličan poznavalac nemačkog jezika. U memoarima koji su objavljeni 1997. godine pisao je o svom životu sećanjima i o suživotu Srba i Nemaca u Inđiji. Pored legata Đorđa Vojnovnića u prostoru Kuće Vojnovića nalazi se i legat Nikole Petkovića – kazao je Vukas.
Vojnović je bio jedinac, studirao je prava u Beču i nije ih završio, jer se zbog smrti oca vratio u Inđiju. Politički je bio nepodoban u vreme izbijanja Prvog svetskog rata, zato što se zalagao za prisajedinjenje Vojvodine Srbiji, a održavao je veze s Jašom Tomićem. Bio je starešina Sokolskog društva u Inđiji.
Nakon rata je sa suprugom izgradio salaš „Đorđevo” i podigao na oko 200 hektara ogledni park, gde je bila zasađena svaka vrsta drveta koja uspeva u Evropi i bilo je nekih vrsta i sa drugih kontinenata.
Umetnički savet stara se o podizanju kvaliteta izložbi i likovne umetnosti od 2010. godine.
U galeriji Kuće Vojnovića se putem raspisanog konkursa organizuju izložbe po posebnom godišnjem programu, pa bude i više od 20 izložbi. Biraju se izlagači i zastupljeni su umetnici svih generacija, od profesionalaca, akademskih slikara do amatera.
To je, nažalost, 1948. godine u agrarnoj reformi uništeno i posečeno, podseća Vukas.
Vojnović je aktivan i nakon Drugog svetskog rata u školskom, opštinskom, crkvenom odboru, i bio je ponovo izabran za starešinu Sokolskog društva.
- Učestvovao je u akcijama raznih umetničkih društava, nosilac je aktvinosti koji su u vezi sa srpskim nacionalim programom i najzaslužniji za izgradnju
Sokolskog doma 1938. godine u Inđiji što je danas sedište Kulturnog centra. Zgrada je renovirana od 2001. do 2003 i pretvorena je u multikufunkcionalno zdanje kakvo je danas – pojasnio je Vladimir Vukas.
Kuća u kojoj je Vojnović živeo je na adresi Cara Dušana broj 3, koja se nalazi tik uz Opštinu u samom centru, dok je zgrada Sokolskog doma odnosno današnji Kulturni centar u šetališnoj zoni. Umro je 1975. u Inđiji, a sahranjen je na inđijskom Starom srpskom groblju.
S. Aničić Ilić
