Nagrada predstavi „Krvave svadbe”
Autorskom timu predstave „Krvave svadbe“ Srpskog narodnog pozorišta, koja je upravo gostovala na festivalu Grad teatar Budva, u čijoj koprodukciji je nastala, dodeljena je nagrada Bijenala scenskog dizajna 2022, za scenski dizajn predstave u celini. Podsetimo, ovu predstavu, rađenu po komadu Federika Garsije Lorke, režirao je Igor Vuk Torbica.
Bijenale scenskog dizajna je manifestacija koju su osnovali JUSTAT – OISTAT centar Jugoslavija i Muzej primenjene umetnosti u Beogradu 1997. Postojalo je do 2006, a pokrenuto je ponovo, kao rezultat „potrebe za praćenjem i vrednovanjem realne pozorišne produkcije, kao i umetničkih i kustoskih praksi u oblasti scenskog dizajna i scenskog prostora. Novo, redefinisano Bijenale pokreće Fakultet tehničkih nauka u Novom Sadu, Centar za scenski dizajn, arhitekturu i tehnologiju. Sadašnje Bijenale scenskog dizajna bavi se prostorom bivše Jugoslavije.
Regionalni selekcioni tim Bijenala, radio je u sastavu: Janko Ljumović, producent i profesor (Podgorica, Cetinje), Anja Prinat, producentkinja (Ljubljana), Mirna Rustemović, dramatuškinja (Zagreb), Besfort Idrizi, glumac i reditelj (Bitolj), Asja Krsmanović, dramatuškinja (Sarajevo) i Darinka Mihajlović, kostimografkinja (aka Selena Orb, Beograd, Novi Sad). Nakon višemesečnog rada, tim je u selekciju za žiriranje uzeo u obzir dvanaest pozorišnih predstava s područja bivše Jugoslavije, među kojima su i “Krvave svadbe”.
Stručni žiri festivala, koji je nagradio ovu predstavu, radio je u sastavu: Radivoje Dinulović, arhitekta (Beograd, Novi Sad), Filip Jovanovski, arhitekta, scenograf i vizuelni umetnik (Skopje, Bitola), i Matko Botić, dramaturg, teatrolog, muzičar i pozorišni kritičar (Zagreb, Split).
U obrazloženju odluke žirija, navedeno je da “opis priznanja koje nagrađuje scenski dizajn predstave u celini, naglašavajući celovitost i zaokruženost umetničke vizije, već po samoj definiciji upućuje na Torbičino majstorsko čitanje Lorkinog poetsko-dramskog veza“.
– Reditelj se, naime, prvenstveno usredsređuje na sintetičko promišljanje ukupnosti književnog predloška, stvarajući besprekorno zaokruženu celinu. Ono lehmannovsko pitanje, koje dvoji je li u savremenom teatru (dramska) napetost više uopšte napeta, rezonira kroz čitav komad; više uzbudljivi poetski recital nego uprizorenje dramskih sukoba, „Krvave svadbe” odmiču se od uobičajenih akvarela južnjačkih strasti i melodramatskih konvulzija. Osnovni gradivni element u fragilnoj scenskoj konstrukciji je ritam; ističe se besprekoran rediteljski osećaj za bešavne prelaze među scenama, pomno slagana akustička dramaturgija primenjene muzike Vladimira Pejkovića, te scenografski tour de force Branka Hojnika, koji tek s nekoliko pažljivo odabranih elemenata, uz pomoć pogođeno stilizovanianih kostima Jelisavete Tatić Čuturilo postepeno stvara scensku magiju prilagođenu snazi Lorkine poetske imaginacije – objašnjava žiri svoju odluku.
Nagrade i priznanja će biti dodeljeni 5. septembra, tokom Bijenala scenskog dizajna, koje se održava u okviru „Nedelje arhitekture“ programskog luka „Kaledioskop“ Novog Sada - EPK.
N. P-j.