Velelepna crkva svetog Simeona Mirotočivog u Veterniku

“Ko god prođe tim međunarodnim putem, ne može da ostane ravnodušan”, svedoči prezviter u hramu Miroslav Stojanović, ponosno ističući da je malo reći da je sve što vidimo izgrađeno zahvaljujući vernicima, koji velikodušno daju priloge. Osim toga, ističe da u Veterniku vlada snažna duhovna zajednica, s obzirom na to da je svake nedelje, kao i praznikom, hram u velikoj meri posećen tokom liturgija, a može se reći da su i dnevne posete na zavidnom nivou.

Naročito ga raduje činjenica što je sve više mladih vernika sa decom, koja upotpunjuju igralište u okviru crkve, te mu je puno srce što se od malih nogu deca uče da izgrade u sebi božji duh i budu jedno sa svetom crkvom.

- Veternik se, kao naselje, pogotovo razvilo nakon rata, kada je veliki broj ljudi devedesetih godina izbegao iz Krajine i Republike Srpske, nastanivši se baš ovde, a oni su izgradili ovaj hram – naglašava prezviter Stojanović. – Pravoslavni vernici u Veterniku su sedamdesetak godina pripadali parohijama, pri hramovima u Futogu i Novom Sadu, da bi tek 1989. godine prošlog veka, na ovom prostoru bio postavljen krst. Tada je osvećeno zemljište za izgradnju novog hrama i odlučeno je da bude posvećen ocu Svetog Save, dok je našom Eparhijom bačkom administrirao episkop šumadijski Sava. Zatim, 1991. godine, osvećeni su temelji hrama, te smo lane imali mali jubilej, jer su od tada prošle tri decenije. 

Prvi doseljenici slepi solunski ratnici

Prema rečima prezvitera Miroslava Stojanovića, Veternik je relativno mlado naselje koje bi 2023. godine zvanično trebalo da proslavi jubilej – 100 godina od njegovog osnivanja. Temelji stari čitav vek, ponikli su na mestu nekadašnjeg naselja Novog Majura. Prvi doseljenici bili su Solunci, slepi ratnici, oslepljeni bojnim otrovom, bačenim u bici na Kajmakčalanu i njegovom planinskom masivu Veternik. Nastanivši se na novom mestu, vojnim ratnim invalidima je, za kreiranje novog života, kralj Aleksandar darovao obradivo zemljište i placeve, na kojima su sagradili svoje domove.

Tih devedesetih godina je, kaže, zbog celog stanja u državi, gradnja nekoliko godina stala, da bi se 1994. godine ponovo nastavila.

- Veternička crkvena opština je tada već postojala, a Veternik je dobio svoje sveštenike, odvojivši se tako od futoških i novosadskih parohija – rekao je naš sagovornik, dodavši da je hram 1996. godine stavljen pod krov, te je moglo da se počne sa bogosluženjima. - Do 2020. godine su trajali radovi na unutrašnjem ukrašavanju hrama, a danas možemo da se pohvalimo da su svi radovi na crkvi završeni. U planu su još izgradnja parohijskog doma i veliki zvonik, na ulazu u hram.

Kako je objasnio prezviter Miroslav, crkva je sagrađena u srpsko–vizantijskom stilu, u obliku upisanog krsta. Iznad se uzdiže petokupolno zdanje, sa jednom centralnom kupolom i četiri manje. Ima i jednu pripratu koja nosi još jednu kupolu, po ugledu na stare srpske zadužbine. Hram je bogato ukrašen podnom ornamentikom, dok je ikonostas izgrađen od poludragog kamena “oniksa”. Izrada freskopisa je počela 2016. godine i trajala je do 2020., a oslikavao je Aleksandar Živadinović iz Beograda, sa svojom grupom.

I. Bakmaz