Kada je pre dvanaest godina, na osnovu projekta prof. dr Zorana Keserovića sa novosadskog Poljoprivrednog fakulteta i resornog republičkog Ministarstva poljoprivrede,šumarstva i vodoprivrede somborska Poljoprivredna savetodavna stručna služba (PSS) na čelu sa Vladimirom Sabadošem, na svom oglednom polju u zaleđu Dunava kod Karavukova posadila prve sadnice trešnje, nije bio mali broj ni onih koji su sa skepsom gledali na pionirski poduhvat plantažnog gajenja ove voćne vrste u panonskoj ravnici, argumentujući suzdržanost činjenicom da trešnji, zbog niskih zimskih temperatura i mraza u precvetavanju, više prijaju drugi klimat i nešto viši tereni.