U vremenu u kojem se čovekov dodir u najvećoj meri svodi na dodir sa tehnologijom – od tzv. pametnih uređaja do produkata industrije zabave, stiče se utisak da umetnost pozorišta, koja proističe iz jednog drukčijeg susretanja, gubi na značaju, uprkos tome što mehanicističke vizije teatra nisu novina – započinje svoje obrazloženje o izboru predstava za 71. festival profesionalnih pozorišta Vojvodine (FPPV) Vlatko Ilić, reditelj i pozorišni pedagog, koji je za predstojeći FPPV početkom aprila u Zrenjaninu izbarao i slogan „Sve pozorišne mašine: priče, slike, afekti“.