Odbrana srpskih žrtava od zaborava i revizije istorije

Odluku su doneli patrijarh srpski Porfirije, predsednik Srbije Aleksandar Vučić i srpski član Predseništva BiH Milorad Dodik.



Memorijalnii centar bi trebalo da podsećanje na sve zločine nad srpskim narodom, da ne bude, kako je danas istakao predsednik Vučić, zatrto njihovo stradanje.



Dogovor o gradnji ovog kompleksa dolazi posle dugogodišnjeg pokušaja Hrvatske da umanje i relativizuju strahote tog, kako su ga zvali, "logora smrti", ali i poslednjeg pokušaja, kako je kasnije utvrđeno, nepostojećeg novinara Davida Goldmana da u tekstu objavljenom u izralskom Džeruzalem postu, minimizira broj žrtava.



On je u tom tekstu rekao da "u Jasenovcu nije stradalo više od 2.500 i 4.500 ljudi, kao i da Srbija nema dokaze da ih je bilo više, te da se Beogradu ne sme dozvoliti revizija istorije".



Na tvrdnje u tom tekstu, iza čijeg autora stoji najverovatnije hrvatska dijaspora u Australiji, reagovalo je Ministarstvo spoljnih poslova Srbije i istoričari iz Srbije, ali i Hrvatske.



Džeruzalim post je je, uz izvinjenje, ubrzo povukao tekst.



Ipak, tačku na tu priču iz pomenutih novina stavio je Efraim Zurof, istoričar i direktor Centra Simon Vizental, tako što je istom listu objavio članak koji se bavi rasvetljavanjem nedovoljno poznatih detalja vezanih za Jasenovac.



Ako se uzme u obzir opšte neznanje o užasima Jasenovca, mislim da bi bilo od pomoći da se u kratkim crtama opiše jedan od njegovih komandanata, kako bi se stekao uvid u vrstu ljudi koji su sagradili ovaj logor i vodili ga, napisao je Zurof i dodaje da se ne može ni zamisliti koliko je bio iznenađen kolumnom iz Džeruzalem posta u kojoj se tvrdi, u suštini, da je samo nekoliko hiljada ljudi ubijeno u zloglasnom hrvatskom koncentracionom logoru Jasenovac.



Svetski priznati istoričar profesor, dr Gideon Grajf inspirisan užasima logora Jasenovac, koji je u svom kompleksu jedini imao i logor za decu, objavio je izuetno značajnu monografiju „Jasenovac - Aušvic Balkana - Ustaška imperija okrutnosti“.



U ovoj studiji Grajf je prvi put uporedno analiziran zločin u Aušvicu i Jasenovc, naglasavajući da su oni slicni, ali da se u isto vreme razlikuju po brutalnosti i da su ustaše pokušavale da imitiraju zlocine Nemaca, ali i da ih nadmaše.



Kako je naveo knjiga je rezultat veoma intenzivnog cetvorogodišnjeg istraživanja zlocina hrvatskih ustaša protiv Srba, Jevreja, Sinta i Roma tokom Drugog svetskog rata, narocito u jasenovackom logoru istrebljenja.



Godine 2016. postao sam direktor Međunarodne ekspertske grupe GH7 koja se fokusira na zločine počinjene u NDH. Sa kolegama, istoričarima iz Izraela, SAD, Nemačke, Norveške, Italije, Srbije i Hrvatske istraživao sam arhive Izraela, Nemačke, Italije, Hrvatske (Jasenovac), Republike Srpske (Donja Gradina) i Srbije sa naglaskom na razgovore sa preživelima iz Jasenovca. Pokušavali smo da otkrijemo istorijski obrazac po kojem je funkcionisao ovaj sistem najbrutalnijeg od osam koncentracionih logora koji su delovali tokom Drugog svetskog rata, a koji je bio iz mnogih razloga u bivšoj Jugoslaviji pod velom ćutanja. Sada je to pocelo da se menja. Pokrenuli smo proces skidanja prašine s prave istorije. Prašina nipošto nije dobra u istorijskim stvarima, rekao je Grajf povodom objavljivanje te knjige u intervjuu y Pečatu.



Pozvao se na snimke iz vazduha koji pripadaju arhivu u Edinburgu u Škotskoj, a koji otkrivaju, kako kaže, ogromno područje od 10 kvadratnih kilometara Jasenovca gde se vide masovne grobnice od kojih svaka može sadržati na hiljade tela ubijenih ljudi.



To je veoma jak dokaz onoga što mnogobrojni istoričari i ja dugo tvrdimo, a to je broj žrtava koji najmanje iznosi 700.000. I to svakako nije konačan broj jer se tu ne ubrajaju leševi žrtava koje je odnela Sava, žrtve koje su pretvorene u pepeo, one od kojih je napravljen sapun, rekao je dr Grajf, čija je studija štampana je u Izraelu na hebrejskom, srpskom i engleskom jeziku u iydanju Instituta za Holokaust „Šem olam" (Izrael), Fondacija za projekte edukacije o Holokaustu (Majami, SAD) i Akademski koledž Ono (Izrael).



Na najnovije pokušaje umanjivanja broja žrtava reagovali su i brojni naši istoričari, ali i hrvatski istoričar Ivo Goldštajn koji je otkrio da iza teksta u Džeruzalem postu krije izmišljena ličnost, a da postoje snažne, kako je rekao indicije, da se radi o krugu koji je povezan sa istoričarkom Blankom Matković.



Govoreći o istoriji hrvatskog istorijskog revizionizma, Goldštajn je na pitanje kada je počelo to prekrajanje, u ovom slučaju jasenovačke istorije i broja žrtava, rekao da u osnovi "stoji teza da NDH nije bila zločinačka i izdajnička tvorevina, nego država hrvatskog naroda koju je valjalo braniti od neprijatelja".



Zato je, kako je rekao, trebalo negirati i strahote Jasenovca.



U revizionističkom i proustaškom narativu, Jasenovac kao logor gotovo da nije postojao ili je bio samo logor za prevaspitavanje, nije bio mučilište, ali ni oporavilište. To je za njih bio jedan strogi logor u koji su dolazili politički protivnici NDH, naveo je Goldštajntajn i dodao da da su tela žrtava jasenovačkog logora masovno uništavana i da o tome postoji niz svedočenja preživelih logoraša, kao i ustaša.



U Gradini, na desnoj obali Save, gde se tokom rata najviše ubijalo i pokopavali leševi, napravljene su u aprilu 1945. svojevrsne rešetke na koje su stavljani leševi i polivani naftom. Na tome je radilo 500 ljudi. Danima su jasenovački zatošenici s leve obale gledali velike lomaše na drugoj obali. Uglavnom, nepoznat broj leševa je uništen i pretvoren u prah i pepeo, što je delom bacano u Savu. Britanska je avijacija 16. aprila nadletala Jasenovac i snimala te pozicije, jasno se vide otkopane masovne grobnice, puteljci koji vode prema Savi, naveo je Goldštajn.