Plesna predstava o ugroženim pticama novost na pozorišnoj sceni

- Poslednja jarebica zatiče se na opustelom staništu koje ispunjava samo zvuk njenog setnog leta. Vođena nadom da će začuti cvrkut ptica, ona okuplja i veliku droplju koja pokušava da svije gnezdo, moćnog stepskog sokola, zaljubljeni par ražnjeva i radoznalu prepelicu. Rađa se novo jato ptica, ispunjeno raznolikim osobinama svake vrste i započinje svoj poslednji let. Kroz pustolovinu potrage za staništem, ptice se susreću sa surovim licem krivolova, nedostatkom hrane i smrtonosnim dejstvom otrova. Čak ni snaga partnerske i majčinske ljubavi ne može da spasi ptice od nestajanja. One postaju san i sećanje, a njihov let zapamćen kao poslednji trag ovih veličanstvenih bića. Ostaje misao... Kada nestanu ptice, nestaće i ljudi. Ptice su među nama i duboko u nama, jer svi žele da polete slobodno i srećno - svojevrstan je libreto predstave u produkciji Novosadske sekcije međunarodnog saveta za igru CID-UNESCO, u saradnji sa organizacijom “Novo kulturno naselje” i tehničkom podrškom Novosadskog pozorišta / Ujvideki sinhaza.

Drugim rečima, ptice su postale toliko usamljene, da u ovoj maštovitoj verziji počinju da se ujedinjuju i druže, ne bi li izbegle zloslutnu sudbinu, koja je duboko vezana za celo njihovo okruženje, pa i ljude, čiju prirodu često simbolizuju.

Predstava dakle, kroz niz sekvenci, ili poglavlja (“Jato”, “Trovanje”, ”Majka”, “Krivolov”, “Ljubav”, “Nestanak”, sadrži solo, duo i grupne tačke, koje su urađene u koreografiji modernog baleta, sa pokretom dominantno stilizovanim tako da podseća na karakterističan duh vrsta ptica, izabranih po stepenu njihove ugroženosti. Autorke ovog segmenta su, pored rediteljke Ene Entine Gucunski Nakić, Aleksandra Ketig, Milica Lončar i sami izvođači. Emocija i dramatika snažno su potcrtane muzikom Mirka Popovića, Sebastijana Nađa, Filipa Gotovca, Mitra Sube Subotića i Ivana Markovića. Scenografiju kao niz jednostavnih, likovno svedenih polupropusnih zastora, sa velikim otvorom na sredini, što u kombinaciji sa osvetljenjem na momente deluje vizuelno efektno i dovoljno otvoreno za scenski pokret, zvuk i značenja, kreirale su Jelena Ivančević i Nina Putnik. U stvaranje predstave “Ples ugroženih ptica” bili su uključeni i članovi Naučno-istraživačkog društva studenata biologije i ekologije “Josif Pančić” iz Novog Sada, što celom projektu još daje na značaju.

        I. Burić