Držić, Mihailović, Bećković u novom kolu Matice srpske

One obuhvataju sve drame Marina Držića, antologiju građanske poezije Marije Kleut, pripovetke, romane i druge prozne oblike Milutina Uskokovića, Veljka Milićevića, Grigorija Božovića i Dragoslava Mihailovića (dve knjige), pesme, poeme, drame i eseje Milutina Bojića, Todora Manojlovića, Desimira Blagojevića i Matije Bećkovića, kao i studiju Stanislava Vinavera o Lazi Kostiću, saopštano je iz centra Matice srpske.

Knjige su priredili Zlata Bojović, Goran Maksimović, Biljani Mičić, Marija Blagojević, Radivoje Mikić, Aleksandar Pejčić, Bojana Popović, Jovan Delić i Milivoj Nenin.

Antologiju finansijski podržavaju Ministarstvo kulture, Pokrajinski sekretarijat za kulturu, Grad Novi Sad, stalni pretplatnici, kupci na sajmovima knjiga ili u knjižarama, biblioteke preko javnih nabavki, uz redovan otkup Ministarstva kulture.

U svih jedanaest godina cena knjiga je ista.

Knjige su u tvrdom povezu, sa zlatotiskom, u svečanoj opremi, kao što priliči izdanjima od nacionalnog značaja. Tiraž svake knjige je 1.000 primeraka. Dosad je objavljeno 113.000 knjiga na 40.000.000 stranica.

Antologijska edicija Deset vekova srpske književnosti dobila je Nagradu za izdavački poduhvat Sajma knjiga u Beogradu 2019. godine, Nagradu "Grigorije Vozarović" 2020. godine i druga priznanja.

Povodom izlaska Jedanaestog kola, pokretač i glavni urednik akademik Miro Vuksanović kaže da je Antologija pokrenuta s namerom da prikaže celovit razvitak srpske književnosti po novim merilima i saznanjima, da prikaže kontinuitet literarne reči od dvanaestog veka koji je početni do 21.veka koji je deseti u nizu, od usmene i žitijske književnosti do savremenih književnih žanrova.

Reč je o poslu koji ima nacionalni značaj. To je najveći takav poduhvat u srpskoj izdavačkoj delatnosti. Objavljivanje prvih sto knjiga u deset godina jeste veliki uspeh izdavača gde se svi poslovi obavljaju honorarno, rekao je Vuksanović i dodao da su u Antologiji zastupljeni pisci čije knjige obeležavaju vreme u kojem su nastale, bez razlike na kojem obliku i na kojem narečju srpskog jezika su napisane, u bilo kojoj zemlji gde su Srbi živeli ili sada žive.

Pritom se ne primenjuje nikakav teritorijalni ili vremenski "ključ". Jedini kriterijum je vrednosni, književnoistorijski potvrđen ili na nov način ustanovljen. Sve knjige se štampaju po sadašnjim pravopisnim normama, ali je očuvana autentičnost teksta gde je god mogućno, kazao je Vuksanović.

Prema njegovim rečima, glavni cilj Antologije, koja je istovremeno i vekovna hronika, nije samo književni, već i kulturološki, i leksički, i obrazovni, i da bi pokazale kako se međusobno dopunjuju i uvećavaju civilizacijski slojevi, da je svaki od njih važan, ne samo kao istorijski podatak nego kao dokaz da sve što nastaje mora da ima i prirodnu vezu sa onim što mu je prethodilo.

Tako biva i kada novo potire ono što je nastalo ranije. I opozicioni odnos pokazuje prožimanje različitih pojava. To pravilo jednako važi i za književni i za jezički izraz. Jezik je osnova književne umetnosti. Zato je značajno da se u istom nizu objavljuju knjige koje su napisane predvukovskim oblicima srpskog jezika i knjige novije srpske književnosti čiji je Vuk osnivač, kazao je Vuksanović.