Izložba slikara rodom iz Sente u hit u Zagrebu

Postavka „Continuum” obuhvata dvadesetak vrhunskih  ulja na platnu, tematski fokusiranih na ljudsko telo, koje mišljeno zaokružuje desetak skulptura Verebešovog kolege Gabora Benu Poganjija.

„Reč je o svojevrsnoj ’interregionalnoj’ izložbi budući da je reč o autorima koji su, prvi rodom iz Vojvodine a drugi županije Jas-Nađkun-Solnok, a posredstvom izložbe ’Continuum’ njihov rad sada upoznaje i likovna publika u Hrvatskoj. Da je ostala podignuta gvozdena zavesa, umetnički putevi Verebeša i Poganjija verovatno se nikada ne bi ukrstili, ali je, srećom, svet otišao u drugom pravcu, tako da sada ova dva vrhunska umetnika danas stvaraju u Solnoku, u najstarijoj umetničkoj koloniji u Mađarskoj, osnovanoj još 1902. godine. I obojici je njihov rad doneo jedno od najznačajnijih mađarskih priznanja – Munkačijevu nagradu”, kaže za „Dnevnik” direktor zagrebačkog ogranka Mađarskog instituta Janoš Deže, inače Novosađanin, svojevremeno klavijaturista Vojvođanskog bluz benda.

Đerđ Verebeš je rođen 1965. u Senti, gde je završio lokalnu Hemijsko-tehničku školu. U svet slikarstva ulazi 1988. kao student na Katedri za slikarsku tehniku na Mađarskoj višoj školi za likovnu umetnost, najpre ilustrujući knjige, izrađujući teatarske kulise, te projektujući enterijere. Pored slikanja, redovno je objavljivao članke u književnim publikacijama, ali i komponovao muziku za pozorišne predstave, pri tome sarađujući sa nizom vrhunskih yez i etno muzičara. Pre dve decenije dolazi na čelo Galerije Lurdi u Budimpešti, da bi 2003. postao umetnički direktor pomenute kolonije u Solnoku, koja pod Verebešovim vođstvom prerasta u jedan od najprominentnijih umetničkih centara u Mađarskoj. U međuvremenu je priredio više od 50 samostalnih izložbi diljem sveta,

I kao što se Verebešove slike mogu naći u brojnim privatnim i javnim zbirkama, tako su i radovi njegovog kolege Gabora Benu Poganjija veoma cenjeni u kolekcionarskim krugovima, ali ne samo u njima, budići da je izradio više od stotinu javnih spomenika u Mađarskoj i inostranstvu. Između ostalog, 2002. godine je u Poljskoj dobio je nagradu za izložbu Evropskih svetaca-zaštitnika., a laureat je i priznanja Mađarske akademije za umetnost. Materijali s kojima najčešće radi su bronza i kamen ili njihova kombinacija. Poganji, nažalost, nikada nije izlagao u Srbiji, za razliku od Verebeša, kojeg je pre nekoliko godina upoznala beogradska publika, takođe u organizaciji Mađarskog instituta. 

M. Stajić