Portret Živojina Lukića u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog
NOVI SAD: Novom postavkom Memorijala umetnika, na kojoj su u jedinstvenoj postavci predstavljena odabrana umetnička dela iz Osnovnog fonda, ali i portreti i autoportreti iz Dokumentarnog fonda, Spomen-zbirka Pavla Beljanskog obeležava tokom 2019. godišnjice rođenja četiri autora iz kolekcije.
Reč je o predstavnicima epohe srpskog modernizma – Milice Zorić (110), Koste Hakmana (120), Vidosave Kovačević i Živojina Lukića (130). Posle programa posvećenog stvaralaštvu Vidosave Kovačević prošle nedelje, večeras od 19 časova publika će u Spomen-zbirci biti u prilici da se upozna se delom Živojina Lukića (1889-1934) još jednog autora iz kolekcije Beljanskog. Viši kustos Jasmina Jakšić Subić govoriće o ovom predstavniku prve generacije stvaralaca koji su pored neposrednog učešća u borbama za oslobođenje otaybine u Prvom svetskom ratu, zaslužni i za uspostavljanje moderne umetnosti u Srbiji.
Sklonost ka portretu i medaljarstvu Živojin Lukić pokazuje već u vreme umetničkog formiranja na Umetničko-zanatskoj školi u Beogradu (prof. Đorđe Jovanović), a zatim u Moskvi od 1909. do 1913. Kralj Petar ga šalje u Rim (1918) gde pod uticajem savremenih likovnih tendencija i dela rane renesanse artikuliše estetski kredo. Nastaju dela snažnog volumena, pročišćenih formi i svedenih linija koja čine temelj moderne skulpture u Srbiji. Zapažen je od kritike koja ističe njegove kameje i medalje. Pored intimne, bavi se arhitektonskom i memorijalnom plastikom. Kao stvaralac velikog talenta, prefinjenog ukusa i solidnog obrazovanja, Živojin Lukić se najkompleksnije izrazio u intimnoj plastici, ostvarivši autentična dela vrhunskih dometa, navode u Spomen-zbirci. Portret je Lukićeva omiljena tema od samog početka bavljenja vajarstvom, a u kolekciji Beljanskog je njegov portret srpskog slikara Koste Miličevića, najverovatnije iz 1913.
N. P.
