Ženski lik: Život teče sa Hasanaginicom

u postavci pozorišta Čikija Gergelja iz Kapošvara u Mađarskoj.

Dorka Griluš je mađarska i nemačka glumica, režiserka i pevačica. Rođena je 1972. u Budimpešti i ćerka je poznatog mađarskog muzičara Danijela Griluša. Ubrzo po završetku glumačkih studija počela je da nastupa u kapošvarskom pozorištu gde se predstavila u ulogama sa klasičnog repertoara (Karlo Goldoni, Molijer). Na velikom ekranu debitovala je 1994, a do sada se pojavila u više od trideset filmova, između ostalih u „Svet je veliki i spasenje je iza ugla“, „Irina Palm“ i „Soul Kitćen“. Osim uloga na filmu i pozorištu, istakla se i u mnogim mađarskim i nemačkim televizijskim serijama.



Nagradu za sporednu žensku ulogu te iste godine dobila je Vanja Ejdus za ulogu Hasanaginice u istoimenoj predstavi prema tekstu Ljubomira Simovića, a u režiji Jagoša Markovića i postavci Narodnog pozorišta iz Beograda. Vanja Ejdus, ćerka poznatog glumca Predraga Ejdusa, rođena je 1976. godine u Beogradu. Osim u pozorištu, istakla se i na filmu („Arijadnino klupko“), kao i televiziji („Jagodići“, „Miris kiše na Balkanu“, „Poslednja audijencija“).



Premijera najnovije adaptacije u režiji Jagoša Markovića i sa Vanjom Ejdus i Nenadom Stojmenovićem u glavnim ulogama održana je 30. decembra 2001. godine na sceni „Peti sprat“. Vanja Ejdus je u svojim intervjuima pominjala ulogu u ovoj predstavi:

- Brzo sam počela da radim, dobila sam ulogu Hasanaginice, To je bio veliki izazov i veliki kompliment od Jagoša Markovića, koji me je gledao u  studentskoj vežbi i hrabro mi poverio zahtevnu ulogu, a imala sam samo 23 godine. Igram Hasanaginicu već više od decenije, i s njom paralelno teče i moj život.



Predstava „Hasanaginica“  u kojoj je Vanja Ejdus dobila Sterijinu nagradu, u proleće 2012. proslavila je svoje stoto izvođenje. Prva verzija „Hasanaginice“ napisane prema poznatoj narodnoj pesmi zapisanoj 1774. godine, premijerno je izvedena takođe u Narodnom pozorištu 27. maja 1974. godine u režiji Želimira Oreškovića koji je tada glavne uloge dodelio Milošu Žutiću i Nedi Spasojević.



Sledeće 2004. godine, nagradu Pozorja dobila je poljska glumica Eva Šumska za ulogu Rupice u predstavi „Šine“ prema tekstu Milene Marković, u režiji Rafala Sabara iz Teatra poljskog iz Poznanja.

Eva Šumska rođena je 1973. u gradiću Švjećeu na severu Poljske. Studirala je glumu u Vroclavu i Poznanju. Od 2000. godine postala je stalna članica ansambla Teatra poljskog u Poznanju, gde se uspešno ostvarila u mnogim ulogama, uključujući one u predstavama prema tekstovima Antona Čehova, Vitolda Gombroviča, Tenesija Vilijamsa, Bertolda Brehta i drugih. Dva puta je primila nagradu grada Poznanja za mlade umetnike. Do sada se nekoliko puta pojavljivala na malom ekranu, glumeći u popularnim poljskim serijama.



Nagradu za sporednu žensku ulogu iste godine dobila je Aleksandra Janković za ulogu Irene u predstavi „Amerika, drugi deo“ prema tekstu Biljane Srbljanović u režiji Dejana Mijača i postavci Ateljea 212.

Aleksandra Janković rođena je 1971. u Splitu. Poznata je po svojim ulogama u mnogim popularnim televizijskim serijama („Ulica lipa“, „Košarkaši“, „Vratiće se rode“, „Budva na pjenu od mora“). Stalni je član Ateljea 212.



Nastasja Pisarev

Razglednice iz Beograda



Prilikom gostovanja u Novom Sadu, na Pozorju, Eva Šumska se osvrnula na svoju ulogu u predstavi, ali i na neke aspekte svog života:

- Imala sam lepo detinjstvo, siromašno, ali vrlo srećno. Imam mnogobrojnu porodicu i rođake, pamtim da sam kao dete skupljala razglednice koje je moja majka dobijala iz sveta, od svojih prijatelja, iz Beograda i Berlina. Bila sam vrlo srećno dete, u srcu sam i danas idealista, iako znam da život nije bajka. Danas sam dodatno srećna jer smo u Srbiji igrali ovu predstavu. Inače, jako volim Milenin komad, bio mi je veoma atraktivan kao glumici i insipirativan kao ženi. Kako god okreneš, mi smo velike žrtve svojih postupaka ali i života i stega kojima su nas učili, naročito nas žene. O tome govori i ova drama.