Preminula primabalerina Jovanka Bjegojević

dobitnica brojnih nagrada, kao i Priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi Republike Srbije, saopštilo je danas Udruženje baletskih umetnika Srbije (UBUS).

Sklopila je krila primabalerina zlatnog doba beogradskog baleta, ističu u Udruženju.

Rođena je 1931. u Prnjavoru (u Bosni), gde je i stekla prva znanja o igri na časovima gospođe Hatman i sa devet godina prvi put pokazala svoje igračko umeće na školskoj novogodišnjoj priredbi.

Školovnje nastavlja u Beogradu kod Radmile Cajić i u državnoj baletskoj školi u klasi vrsnog pedagoga Mileta Jovanovića.

Profesionalnu igračku karijeru počinje 1950. u Narodnom pozorištu, gde već decembra iste godine debituje u glavnoj ulozi Kneginje u baletu Balada o jednoj srednjovekovnoj ljubavi. Za ovim, nižu se uspesi u baletima Labudovo jezero, Simfonija, Orfej, Jolanda, Kraljica ostrva, Kineska priča, Romeo i Julija.

Pored matične scene, s velikom uspehom igrala je u periodu 1956-1959. u Parizu u trupi renomiranog igrača i koreografa Žana Babilea kao vodeća balerina klasičnog i modernog repertoara, među kojima i uloge kreirane specijalno za nju: Pesak, Kopča, Baletino.

Godine 1959. potpisuje ugovor sa trupom Eduarda Borovanskog u Australiji gde je takođe angažovana i u klasičnom i u modernom repertoaru.

U Beograd se vraća na poziv uprave Narodnog pozorišta i od 1961. do 1972. sa nesmanjenim žarom pleni i samouvereno vlada scenom igrajući vodeće uloge u redovnom repertoaru i premijerne predstave Žizela, Dvoboj, Triptihon, Pepeljuga, Poljubac vile, Napuštene, Ptico ne sklapaj svoja krila, koju je specijalno za nju napisao kompozitor Enriko Josif, Zvezdani krug i druge.

Gostovala je u Edinburgu, Atini, Beču, Salcburgu, Lozani, Cirihu, Bakuu, Taškentu, Lenjingradu, Kijevu, Oslu, Barseloni, Rimu, na Bliskom istoku, Grčkoj i Bugarskoj.

Jovanka Bjegojević jedan je od osnivača Udruženja baletskih umetnika Srbije 1962. godine, a bila je i predsednik od 1982. do 1984. Dobitnica je Sedmojulske nagrade za ulogu u baletu Triptihon P. Konjovića (1962), Oktobarske nagrade grada Beograda, Godišnje nagrade Narodnog pozorišta (1969), Nagrade UBUS-a za životno delo (1998) i Priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi.

Od 1972. prestaje aktivno da igra i nastavlja sa pedagoškim radom na odseku glume na Fakultetu dramskih umetnosti kao redovni profesor. U dva navrata 1970. i 1994. bila je šef i direktor Baleta Narodnog pozorišta, a 80-ih šef Baleta Pozorišta na Terazijama, gde je u predstavi Orfej u paklu pokazala i koreografsko umeće.

Bila je zvezda filmova Zvižduk u osam, Muzika kroz vekove, U jednom gradu ko zna kom.

"U amanet svim generacijama igrača neka ostane istaknut Jovankin kredo da balet i umetnička igra zahtevaju sveto trojstvo neophodno za ovaj poziv - ljudsko trojstvo - kroz jedinstvo umnog, duhovnog i telesnog", navodi UBUS.

(Tanjug)