Da je samo držao patetične političke govore ili pisao ambiciozne stranačke programe, verovatno bi dr Laza Marković (1876–1935) danas imao u Novom Sadu svoje spomenike negde u centru ili bi po njemu bili nazivani prostrani bulevare, međutim, „zaslužio” je tek skrajnutu uličicu kraj Pokrajinske bolnice, u kojoj nakon svih urbanističkih pretumbavanja nema više nijedne kućne numere.