KADA POČINJEMO DA STARIMO? Evo šta je pokazalo istraživanje, kako MLADI danas percipiraju STAROST i koliko su spremni da UČE od starijih generacija (FOTO)
Utvrđivanje nastupanja starosti je subjektivna stvar na koju utiču generacijske promene i individualne perspektive.
Istraživanje Markusa Vetštajna i njegovog tima na Humbolt univerzitetu u Berlinu, koje ispituje podatke o više od 14.000 odraslih Nemaca, rođenih između 1911-1974, otkriva da se percepcija starosti vremenom razvijala.
Konkretno, kasnije rođena deca imaju tendenciju da starost vide kao „malo kasnije u životu“ u poređenju sa ranije rođenim. Međutim, ovaj trend možda neće biti održan zbog nedavnog usporavanja rasta očekivanog životnog veka, pogoršanog faktorima kao što je pandemija kovid-19.
Vetštajn naglašava potencijalne izazove sa kojima se mlađe generacije mogu suočiti u gracioznom starenju, s obzirom na sve negativnije stereotipe oko starenja, posebno u Severnoj Americi.
Promena percepcije starenja
Digitalna revolucija je odigrala ključnu ulogu u preoblikovanju stavova prema starenju. Dok su se starije generacije prilagodile tehnologiji, mlađe, kao što su milenijalci i generacija Z, duboko su ugrađeni u digitalno okruženje od ranog detinjstva, potencijalno menjajući svoju percepciju društvenih veza i starenja.
Istraživanja pokazuju da socijalna deprivacija tokom razvojnih faza može uticati na funkciju mozga i emocionalno blagostanje, ubrzavajući proces starenja.
Održavanje jakih porodičnih veza i međugeneracijskih interakcija ključno je za podsticanje pozitivne percepcije starenja. Međutim, savremeni stilovi života koji karakteriše tehnološka pogodnost često dovode do fizičkog razdvajanja unutar porodica, ograničavajući mogućnosti mladim ljudima da uče od starijih generacija.
Takođe, doživljavanje bolesti kod starijih rođaka bez izlaganja pozitivnim aspektima starenja može produžiti negativne stereotipe. S druge strane, podsticanje smislenih interakcija sa starijim ljudima može izazvati predrasude vezane za uzrast i pozitivno redefinisati percepciju starenja.
Štaviše, opadanje interakcija licem u lice, zajedno sa naglaskom društva na mladima, može doprineti iskrivljenom razumevanju starenja.
Pojedinačna iskustva dodatno komplikuju definiciju starosti. Faktori kao što su zdravlje, promene u načinu života i društvene norme utiču na to kada pojedinci sebe ili druge vide kao stare.
Prepoznavanje neizbežnosti starenja i davanje prioriteta brizi o sebi od ranog detinjstva može podstaći zdravo starenje i uvažavanje različitih faza života. Na kraju, redefinisanje društvenih stavova prema starenju zahteva prepoznavanje raznolikosti iskustava starenja i promovisanje međugeneracijskog razumevanja i empatije.
Dnevnik/Pink
