Novosadsko pozorište: Marta Bereš kao Hasanaginica
Nakon “Neoplante”, predstave o Novom Sadu, po motivima eseja Lasla Vegela, “Bank Bana” Jožefa Katone, čuvenog dela mađarske dramske literature, Adraš Urban u Novosadskom pozorištu (Ujvideki sinhaz) sada režira “Hasanaginicu” Ljubomira Simovića.
Urbanu ovo nije prvi “zadatak” iz srpske “klasike”. Sterija, Nušić, Stanković, Mihiz, sada Simović, imena su velikih dramskih pisaca koje niže na scenama domaćih pozorišta. Svaki put, rezultat je bio prilično impresivan. Očekivanja rastu i nije im lako udovoljiti, boreći se sa granicama koje svako od nas, u društvu, pa i u pozorišnom, po definiciji kolektivnom činu, bivaju postavljena.
Naslovnu ulogu, uloge Hasanagine žene, takozvane Hasanaginice, igraće Marta Bereš, gošća iz Pozorišta “Deže Kostolanji” iz Subotice. Fenomenalna glumica koja zaslužuje ovakav vid pažnje i svojevrsnog testa, iako je već igrala u predstavama Novosadskog pozorišta, ulogu Silvije u “Kneginji čardaša”.
Kreativna ekipa, osim proverenih snaga glumačkog ansambla Novosadskog pozorišta, biće kompozitorka Irena Popović Dragović, sada već stalna saradnica Andraša Urbana u kreiranju prepoznatljive scenske igre koja se pođednako zasniva na muzičkom, koliko i na fizičkom planu. Dramski, shvaćen klasično, verbalno sa pokojim pokretom, mizanscenom, kostimom i scenografijom, za Urbana je uvek bio dalek. Muzejski, što bi se reklo.
Kostimografiju kreira Milica Grbić, dramaturškinja je Vedrana Božinović, gošća iz Sarajeva, a prevod radi Robert Lenard. Scenografiju kao rešenje scenskog prostora za igru će uraditi sam Urban.
U osetljivoj fazi rada, na samom početku, Urban nije voljan da otkriva previše detalja. Mađarima “Hasanaginica”, iako kao pesma prevedena odmah nakon nemačkog, nije stvar kolektivnog duha. Zato postoje očekivanja na planu rodnog ili društvenog identiteta, diskriminacije žena. Urban ni tu nema nešto posebno da doda, osim da savremeno društvo, po njegovom mišljenju, gaji isuviše sloboda koje su zasnovane na okvirima i očekivanjima. Na pravilima koja nekima služe, a nekima ne, iako im se povinuju.
Za sada, Urban prolazi kroz fazu čitanja i razgovora sa kreativnim timom, u kom pravcu idu razmišljanja, u kom pravcu će da ode predstava. Poznajući Urbanov rad, novosadska publika može da se raduje sledećoj predstavi koju će imati na repertoaru u svom gradu. Ipak, malo će morati da sačeka. Premijera će biti 24.aprila.
I. Burić
