Dobitnici godišnjih nagrada KCV Miloš Crnjanski
NOVI SAD: Kulturni centar Vojvodine „Miloš Crnjanskiˮ i ove godine dodeljuje Godišnje nagrade iz kulture u četiri kategorije. Ovogodišnji laureati su:
Iskre kulture – dodeljuje se za savremeno stvaralaštvo mladom autoru do 35 godina: Bojana Milanović
Bojana Milanović rođena 1990. u Rumi. Diplomirala je 2014. na Akademiji umetnosti u Novom Sadu – odsek Gluma na srpskom jeziku, u klasi Jasne Đuričić i Sanje Ristić Krajnov. Završila master studije 2015. kod profesora Radoslava Milenkovića kao najbolji student, sa prosekom 10. Stalna je članica ansambla Drame Srpskog narodnog pozorišta, ali je igrala i u predstavama Narodnog pozorišta u Subotici, Gradskog pozorišta u Bečeju, novosadskog Pozorišta mladih, Narodnog pozorišta Sombor…
Kako je svojevremeno rekla Gorica Popović, glumac se za svoje autorstvo bori na stešnjenom prostoru između repertoarskih prioriteta pozorišta, autorskih ambicija reditelja i vladajućih trendova koji oblikuju ukus kulturne javnosti. Bojana Milanović je uspela da i u tako ograničenim opštim uslovima postane prepoznatljiva, ne samo kao glumica, nego i kao podsticajan saradnik. O tome ne svedoči samo drama „Ko je ubio Dženis Džoplin”, koja jeste obeležila dosadašnji tok njene karijere, budući da joj je donela bezmalo sve relevantne nagrade, od Sterijine za najboljeg mladog glumca do „Zoranovog brka” na Danima Zorana Radmilovića ili „Zlatne fibule” na Viminacijum festu. Ubedljivošću glumačkog doživljaja, uloženom i ispoljenom energijom i suverenim vladanjem širokim spektrom izražajnih sredstava, ostavljala je Bojana snažan pečat u svakoj predstavi, bez obzira na naslov, reditelja ili scenu. Likovima je prilazila sa nepromenljivom intelektualnom zapitanošću i entuzijazmom, gradeći ih snagom svog talenta i izvorne glumačke strasti, koje su samo upotpunili glumačka veština, preciznost i već sad jasno ispoljena zrelost.
Medalja kulture za multikulturalnost i interkulturalnost: doc. dr Ivana Ivanić
Kao izuzetna mlada naučnica, sa inovativnim pristupom nauci i istraživanju, priznatosti i prepoznatljivosti u naučno-istraživačkoj zajednici pokazala je i ostvarila veoma zapažene rezultate u čijem centru su očuvanje i razvijanje višejezičnosti i kulturne baštine nacionalnih zajednica koje žive u AP Vojvodini i doprinose međusobnom uvažavanju i upoznavanju različitih jezika i kultura u Vojvodini.
Još za vreme studiranja, a diplomirala je 2010. godine na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu na Odseku za rumunistiku, volontirala je u Volonterskom centru Vojvodine i Novosadskom humanitarnom centru na projektima Dekade za inkluziju Roma, a nakon diplomiranja je dobila stipendiju programa Eurodisej – Skupština evropskih regiona. Nakon završenih master studija radila je u Pedagoškom zavodu Vojvodine na analizi i pripremi udžbenika za nacionalne manjine/zajednice u Vojvodini i vodila radionicu „Obezbeđivanje poštovanja i zaštite nacionalnih manjina: primer Vojvodine” u organizaciji Evropske komisije.
Iz njene bogate akademske karijere koju je započela pre deset godina na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, izdvajamo i da je na Univerzitetu Poatjeu u Francuskoj bila član istraživačkog tima na projektu „Pamćenje, identiteti, marginalnosti u savremenom zapadnom svetu”, da je članica različitih strukovnih udruženja i asocijacija, kao i uređivačkih odbora časopisa koji se objavljuju na rumunskom i srpskom jeziku.
Pored brojnih specijalističkih rumunsko-srpskih rečnika, Ivana Ivanić je autorka, koautorka i urednica više desetina knjiga, zbornika i radova, između kojih vredi spomenuti da je 2020. godine objavljena i knjiga „Savremene tehnologije u učenju rumunskog jezika kao stranog”, kao i „Rumunska kultura u Srbiji u evropskom kontekstu”.
Održala je brojna predavanja u zemlji i inostranstvu o Rumunima u Dunavskoj regiji, a kao saradnik Evropske dunavske akademije i Saveta podunavskih gradova i regiona učestvovala je na brojnim konferencijama gde je kao plenarni predavač govorila o manjinama u Dunavskom regionu.
Dr Ivana Ivanić je dobila u dosadašnjem svom radu Dositejevu povelju, Nagradu za najboljeg mladog naučnika Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, Nagradu SUPERSTE za najboljeg mladog naučnika u kategoriji društvenih i humanističkih nauka u našoj zemlji, nagradu EgzitT fondacije, kao i nagradu grada Temišvara za negovanje multikulturalnosti. Medalja kulture za multikulturalnost i interkulturalnost Kulturnog centra Vojvodine „Miloš Crnjanski” predstavljaće krunsko priznanje njenog dosadašnjeg posvećenog rada na očuvanju i razvijanju višejezičnosti i kulturne baštine nacionalnih zajednica, kao i njenom nemerljivom doprinosu očuvanju rumunskog jezika u Vojvodini.
Medalja kulture za očuvanje kulturnog nasleđa: dr Tijana Palkovljević Bugarski
Dr Tijana Palkovljević Bugarski posvećeni je pregalac u zaštiti srpskog kulturnog nasleđa i u njegovom predstavljanju u zemlji i inostranstvu koja već više od dve decenije uspeva da harmonizuje u svom radu prošlo i savremeno. Tokom rada uspela je da, osluškujući moderne tokove u svetskoj muzeologiji, formira visoke standarde koji su uzor celokupnoj muzeološkoj struci.
Kao upravnica Galerije Matice srpske, Tijana Palkovljević Bugarski na temelju sopstvene velike posvećenosti, stručnosti i znanja osmislila je lično i pokrenula kolektiv Galerije Matice srpske u inovativne projekte u kojima se spajalo tradicionalno i moderno. Brojne tematske i monografske izložbe i saradnja sa brojnim muzejskim ustanovama u zemlji i inostranstvu transformisali su Galeriju Matice srpske u moderan i dinamičan muzej. Kao istoričar umetnosti, Tijana Palkovljević Bugarski afirmisala se u stručnim krugovima svojim naučnim radom i kao univerzitetski predavač. Njeno naučno intresovanje vezuje se za istoriju Galerije Matice srpske čija je kruna knjiga objavljena 2022. godine „Ponos nacije 175 godina Matice srpske.ˮ
Medalja kulture za životno delo, tj. za ukupno stvaralaštvo/rad: Vera Zarić
Bepa Zarić rođena je u Beogradu 1948. godine. Diplomirala je slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu (1971), u klasi profesorke Ljubice Sokić, a postdiplomske studije zavrvšila je na istoj akademiji (1973), u klasi profesora Zorana Petrovića. Nakon završetka beogradske Akademije umetnosti, nastanila se u Novom Sadu. Narednih decenija predano radi u svom ateljeu na Petrovaradinskoj tvrđavi. Bavila se likovnom pedagogijom kao profesor u novosadskim srednjim školama. Član je UJIUC-a, UJIUB-a i Novosadskog likovnog kruga. Dobitnik je dvanaest priznanja i nagrada za svoje stvaralaštvo. Imala je 40 samostalnih izložbi. Poklonila je Galeriji Matice srpske zbirku radova od 120 umetničkih dela koja su nastala tokom njenog višedecenijskog stvaralaštva; od 1973. živi i stvara u Novom Sadu.
Osnovna karakteristika čitavog njenog stvaralaštva prepoznaje se u strasti traganja za bogatom i dinamičnom slikom, praćenom osetljivim mehanizmom senzibilnosti i darom za punu ekspresiju.
Danas, u svojim sedamdesetim godinama, Bepa Zarih je izvanredno vitalna i stvaralački aktivna umetnica. I nadalje veruje da je umetnošhu moguće odbraniti dignitet čoveka našeg doba i to potvrđuje svakom svojom novom slikom. A u toj veri treba očekivati nova ostvarenja iz umetničke radionice naše Bepe.