Novo izdanje Zlatnog veka srpskog pesništva
U izdanju Fondacije „Grupa sever” i Srpskog nacionalnog savjeta Crne Gore, iz štampe je izašlo novo, treće izdanje antologije ”Zlatni vek srpskog pesništva”, koja obuhvata period od 1910. do 2010. godine.
Po rečima priređivača Selimira Radulovića, sačinjenim izborom iz poezije ukupno 33 pesnika uspostav- ljena je svojevrsna lirska vertikala jednog veka srpskog pesništva, od Laze Kostića do Dragana Jovanovića Danilova.
„Ovo je tek jedan izbor iz obilja. Ali svi pesnici sabrani u ovoj knjizi stanari su iste kuće, dakle, svi stanuju pod istim krovom - pod krovom srpskog jezika! I svi su istinski evropski pesnici, stvaraoci koji su iznad pravaca, pokreta ili škola, iznad uglađenih književnih konvencija, kod kojih se istinski dar stihotvorstva ne može svoditi na meru tehničkog detalja”, pojašnjava Radulović.
U antologiji su, inače, predstavljeni još i Vojislav Ilić, Aleksa Šantić, Jovan Dučić, Milan Rakić, Vladislav Petković Dis, Sima Pandurović, Milutin Bojić, Miloš Crnjanski, Momčilo Nastasijević, Desanka Maksimović, Rastko Petrović, Rade Drainac, Oskar Davičo, Vasko Popa, Duško Radović,Stevan Raičković, Miodrag Pavlović, Ivan V. Lalić, Branko Miljković, Ljubomir Simović, Branislav Petrović, Matija Bećković, Ranko Jovović, Rajko Petrov Nogo, Miroslav Maksimović, Milosav Tešić, Raša Livada, Novica Tadić, Zlata Kocić, Đorđo Sladoje i Ivan Negrišorac.
Uz napomenu da je, radeći na „Zlatnom veku”, birao pesme na kojima će vreme uzalud oprobati svoje zube, odnosno da je pre svega vodio računa o senci bezimenoj, o običnom čitaocu, Radulović je podsetio na reči Borislava Mihajlovića Mihiza da se antologije prave da se čitaju, i da ništa nije tako beskompromisno i tako kompromisno kao izbor obilja:
„Namera mi je bila da se uoči da pod srpskim pesništvom ne podrazumevam prost zbir autora i dela, već korpus oblika i iskustava, u okviru kojeg svaki autor i svaka pesma iznalaze svoju meru, odnosno, negde se smeštaju i pridodaju, te da se učini vidljivim da ovo nije hrestomatija, niti puki presek, već da od pesnika do pesnika, od pesme do pesme, knjiga raste, grana se i snaži. I da se, celinom utiska i koherencijom smisla, i u desakralizovanoj savremenosti nagovesti skrivena i sklonjena magija pesme”, poruka je Selimira Radulovića.
M. S.