Ljubomir Simović dobitnik nagrade „Petru Krdu“

Simovićeva dela su prevedena na gotovo sve evropske jezike; drame se izvode, ne samo u Srbiji, nego i na mnogim svetskim scenama – u Francuskoj, Nemačkoj, Mađarskoj, Češkoj, Rusiji, Meksiku, Kanadi. Za svoj književni rad (poezija, drama, esejistika) ovenčan je brojnim uglednim književnim nagradama.

- Plemenita rapsodija, poezija Ljubomira Simovića kontinuirano, punih šest decenija, od vremena „Slovenskih elegija“(1958) i antologijskih „Epitafa sa Karanskog groblja“, svakad, sa najvišim merilima prepoznavanja bića i moralne čvrstine kazuje bar dva veka našeg postojanja. Kao obazrivo sklonjen tajni plamen pregalaštva i snage. Najuspešniji savremeni dramatičar, Simović je u svoju lirsku svesku zabeležio nepredvidive česte slobode. Daleko od bilo kakvog pripadnog uvodničarskog štiva, njegov stih se potresno i uzbudljivo pronalazi u pukotini nevremena, čak i više od toga, upravo je u njegovoj lirskoj brojanici ono neuhvatljivo neistorijsko zbivanje u nama i oko nas postalo znamen istorijskih epoha - navodi predsednik međunarodnog žirija i glavni urednik KOV-a dr Draško Ređep. Posle Vaska Pope, u srpskoj poeziji nijedan jedini autor nije ispoljavao, kao svoju istinitu prirodu, naklonost ka sažetosti, ističe dalje dr Ređep.

– Strogost prema sebi ovaj jezik (ne)usaglašavanja postajao je, kako su godine, a i decenije promicale, zapravo sve više znak pomama bez straha, oluja bez najave, njegova praslika Beograda nije nalik na artefakt sučeljavanja, već na pustolovinu po sebi. Srpski jezik danas nema na vidiku autora koji bi uverljivije, bez patosa i smišljene odbrane bio neprikosnoven kao Ljubomir Simović. Onaj kome se veruje, mag reči.

Evropsku nagradu za poeziju ustanovila je 1986. Književna opština Vršac, a od 2011. ona nosi ime njenog dugogodišnjeg predsednika Petru Krdua koji je bio pasionirani tragač za poezijom najviših estetskih dometa i koji je ulogu izdavaštva podigao na nivo misionarstva. Zahvaljujući KOV-ovoj nagradi koja se dodeljuje bijenalno, u Vršac su dolazili najveći pesnici sa svih meridijana, doprinoseći, kako je bezbroj puta rečeno „da pesnička osovina sveta prolazi kroz Vršac“.

Nagrada će biti uručena 14. decembra u 12 časova u Svečanoj sali gradske kuće u Vršcu. Tog dana sa vršačkih drvoreda vioriće se stihovi Ljubomira Simovića, a sa balkona gradske kuće poleteće 20 balona ukrašenih stihovima dvadeset dosadašnjih dobitnika. Diplomu i knjigu izabranih pesama kao sastavni deo nagrade uručiće Ana Krdu, predsednik KOV-a. Svečanost će uveličati učenici Muzičke škole „Josif Marinković“ iz Vršca.    

Neprekidna svežina pesme Ljubomira Simovića upućuje na nauk kako se, snagom imaginacije, zavičajni stvarnosni crteži, i drama svakidašnjeg, realnog, života mogu preimenovati u pesmu. Njena uravnotežena dikcija, zvukovno i smisaono saglasje, dubinska jezička i ritmična nijansiranja, uvodi nas u ratnu i poratnu stvarnost užičkog kraja. Čedomir Mirković ga je s razlogom nazvao najeminentnijim srpskim pesnikom sa sposobnošću da efemernost pretvara u pesnički znak, odnosno, da stilizacijama semantičkih jedinica zasenči, u bitnome, prostore mitskog, simboličkog i ritualnog. U poeziji Ljubomira Simovića je, veli Aleksandar Jovanović, propevala čitava Srbija. Štaviše, kao da pesnik nije tražio nju, veli on, nego je ona našla njega, odnosno, svoj puni i pravi glas da se izrazi. Ovaj kritičar utvrđuje, takođe, kao korensko načelo Simovićevog pevanja, prisutnost ironičnih i crnohumornih, mitotvornih i himničkih tonova, koji idu zajedno.

N. Popov