Komemoracija i sahrana Jaroslava Papa 18. avgusta u Novom Sadu

Pap je preminuo iznenada u ponedeljak u 65. godini u Specijalnom rezervatu prirode "Gornje podunavlje", u kojem je, decenijama, beležio veličanstvene slike prirode koje su obišle ceo svet.

In memoriam: Jaroslav Pap ili neponovljiva čarolija fotografije

U lovištu „Kazuk“ , u Specijalnom rezervatu prirode „Gornje podunavlje“, u kojem je, decenijama, beležio veličanstvene slike prirode koje su obišle ceo svet, danas je, iznenada, preminuo Jaroslav Pap, jedan od najvećih fotoreportera ne samo u Srbiji, nego i u širem okruženju.

Pap je rođen 7. jula 1957. godine u Laliću, gde je pohađao osnovnu školu. Srednju fotografsku školu „Đorđe Zličić“ završio je u Novom Sadu. Fotografijom je profesionalno počeo da se bavi 1984. godine, u redakciji novosadskog „Dnevnika“, gde je prošao put od fotoreportera-pripravnika do Urednika fotografije.

Od 2013. godine radio je kao fotoreporter i urednik fotografije u Novinskoj agenciji Tanjug, a od 2018. i u Radio-televiziji Vojvodine.

U izuzetno bogatoj karijeri je, uz ostalo, pratio i snimao burne događaje vezane za prevrat u Rumuniji krajem osamdesetih, ratna zbivanja u Istočnoj Slavoniji, Baranji i Zapadnom Sremu početkom devedesetih, i agresiju NATO alijanse na SR Jugoslaviju 1999. godine.

Preko 1.000 njegovih fotografija o tim događajima emitovano je u zemlji i inostranstvu, posredstvom najeminentnijih svetskih novinskih agencija sa kojima je sarađivao, od Asošijeted presa do Rojtersa.

Gotovo četiri decenije kontinurano je pratio i beležio i sve druge događaje,  od lokalnih do međunarodnih, poput susreta svetskih lidera na Sanktpeterburškom samitu održanom 2017. godine.

Ipak, njegova prva i prava fotoreporterska ljubav bilo je snimanje prirode, pre svega u Vojvodini. Na stotine njegovih fotografija biljnog i životinjskog sveta objavljeno je u najeminentnijim domaćim i stranim  časopisima posvećenim prirodi, što mu je donelo i izuzetan međunarodni ugled i njegovo ime izdiglo u sinonim vrhunske fotografije prirode.

Imao je više od 60 samostalnih izložbi, a bio je i osnivač Fotografskog pokreta „Foto lov“ koji okuplja pre svega mlade fotografe rešene da, kao i on, žive sa prirodom i u prirodi, a ne pored nje.

Tokom izuzetno bogate karijere, Jaroslav Pap je dobio niz prestižnih domaćih i međunarodnih priznanja. Pored ostalih, to su Prva nagrada za foto-reportažu iz Rumunije o padu N. Čaušeskua („Dnevnik“ 1990.), Prva nagradu za sportsku fotografiju godine u Jugoslaviji (Tanjug, 1996), Druga nagrada za foto-reportažu „NATO bombardovanje“ (Pres centar Vojske Jugoslavije 1999.), Prva nagrada na konkursu „Ekologija“ za fotografiju trovanje Tise cijanidom („Dnevnik“ 2001.).

Tu su i Prva nagrada za fotografiju godine u kategoriji „Priroda“ za „Košutin skok“ (Agencija Beta, 2006.), Nagrada „Fotografija godine“ za najduhovitiju fotografiju (Agencija Beta,  2008.), nagrade „Zlatna Nika“ za foto-reportaže „Jutro, šuma, rika“ i  „Poplave na Dunavu 2013“ (Festival novinarske reportaže INTERFER, 2012. i 2013.), Nagrada „Zeleni list“ (Radio Beograd i Pokret gorana Vojvodine, 2014.), Fotoreportska nagrada povodom Dana Tanjuga (2017), Nagrada „Zlatno pero“ (Društvo novinara Vojvodine, 2017) i Prva nagrada za kolekciju fotografija „Život u Evroregiji Dunav-Kriš-Moriš-Tisa“ (2017).

Kulturni centar Vojvodine „Miloš Crnjanski“ izdao mu je 2020. godine ekskluzivnu monografiju „Vojvodina – četiri godišnja doba“. U njoj je obuhvaćen raskošan i neponovljiv opus velikog majstora, a ravnica koju je beskrajno voleo predstavljena u svim njenim najlepšim i najraskošnijim nijansama.  

Iza Jaroslava Papa su ostali supruga Ksenija i sin Andrej na kojeg je preneo ljubav prema objektivu i koji već uveliko hoda očevim stopama.  

Đ. V.