U Titelu održan 18. susret Medljanaca

Već godinama Medljanci iz svih krajeva, a najviše iz Vojvodine, sastaju se tokom juna u nekom od mesta gde ih ima u značajnom broju. Ove godine u Titelu je održan 18. susret u organizaciji Udruženja Medljanaca „Dimitor”. Udruženje je osnovano 2002. godine u Novom Sadu, a Titel je jedna od podružnica.

Ove godine je učestvovalo devet ekipa, iz Medne, Titela, Srpske Crnje, Crvenke, Veternika, Žablja, Klise, Temerina... Bilo je gostiju iz Pančeva, Beograda i drugih mesta. Već se zna da je za sledeću godinu domaćin Klisa.

Dok su jedni znojavog lica pokušavali da bace kamena sa ramena što dalje, skoče iz mesta u dalj bolje od protivnika, proture fudbalsku loptu protivniku „kroz noge” i postignu gol o kojem će se pričati do sledećeg susreta, ili daju sve od sebe da bi kao član ekipe svoga mesta nadmudrili teškaše iz suparničke ekipe u nadvlačenju konopca, drugi su obilnim podmazivanjem grla ljutom rakijom ili mlakim pivom, pokušavali da izvuku što lepše ili bar što glasnije tonove pesama iz njihove postojbine. Bodrenje je bilo glasno kao što to umeju ljudi iz tih krajeva, ali je zato i druženje bilo maksimalno spontano i iskreno.

Na kraju sportskog dana sumirani su rezultati. U bacanju kamena s ramena pobedio je Goran Prgonjić iz Temerina (14,19 m), drugi je Zoran Dragoljević iz Žablja (13,68 m), a treće mesto zauzeo je Momčilo Petković iz Temerina (13,07m). Draženko Savanović iz Žablja zauzeo je prvo mesto u skoku u dalj iz mesta, sa rezultatom 2,59 metara, drugi je Luka Lekin iz Srpske Crnje (2,58 m), a treći je Predrag Gušić iz Žablja (2,53). Među devet ekipa u malom fudbalu pobedila je ekipa iz Crvenke, druga je ekipa Žablja, a treće mesto pripalo je ekipi iz Temerina.

Teškaši koji su se takmičili u nadvlačenju konopca zauzeli su sledeće pozicije: prva je ekipa Temerina, druga je ekipa iz Medne, a treći su momci sa novosadske Klise. Sveukupni pobednik je ekipa iz Žablja, drugi je Temerin, a treća je ekipa iz Crvenke. Ekipa iz Žablja dobitnik je velikog prelaznog pehara.

Medljanci su stanovnici mesta Medna smeštenog na planini Dimitor u Republici Srpskoj. Planina Dimitor nalazi se između gornjeg toka reke Sane i Podraškog polja. Dugačka je oko 13 kilometara, a njen najviši vrh je Dimitor (1.474 metara). Prema podacima koji se mogu naći na internetu, planina Dimitor je krečnjačka planina koja oskudeva izvornim vodama, a potoci koji izviru na planini, pripadaju slivu Sane. Mesto Medna pripada opštini Mrkonjić Grad. Samo naselje smešteno je na  nadmorskoj visini od oko 790 metara. O poreklu imena Medna postoje razne teorije. Jedna kaže da je ime nastalo od pojma med, a druga da su mu Turci dali ime Medina, što na arapskom znači utvrđeni grad, jer se nedaleko sela nalazi tvrđava Prizrenac. Ovo objašnjenje o pojmu Medljanac ne bi bilo potpuno a da ne kažemo da Medljanaca zapravo najmanje ima u Medni. Procenjeno je da danas na području AP Vojvodine živi oko 3.000 Medljanaca, dok ih u samoj Medni ima oko 150, uglavnom starijih meštana. Svake godine veliki broj Medljanaca i njihovih potomaka odlazi u mesto svoje postojbine, na seosku slavu Mala Gospojina.

Iz razgovora sa Vaskrsijem Lisicom, Medljaninom iz Titela koji je glavni u ovogodišnjoj organizaciji Susreta, saznali smo dosta zanimljivosti. On tvrdi da je pre Drugog svetskog rata u Medni živelo oko 4.500 ljudi. Kaže da su Lisice živeli na najvišim delovima Dimitora i do 900 metara nadmorske visine, a ostali u nešto nižim predelima. Kuće su razbacane po planini bez nekog posebnog reda, kako to već dozvoljava konfiguracija terena. Raseljavanje je trajalo dosta dugo, a pečat na sve udario je ovaj poslednji rat devedesetih godina. Na ovim susretima u organizaciji Udruženja Medljanaca, osim druženja, ljudi se takmiče i obnavljaju sećanje na stare seoske igre koje su praktikovali negdašnji Medljanci, da se ne zaboravi tradicija i duh zavičaja. Od više starih sportova organizatori susreta zadržali su bacanje kamena s ramena, skok iz mesta, nadvlačenje konopca i mali fudbal kao deo novije tradicije. Pesme zavičaja ne ulaze u takmičarski deo, one idu spontano uz rakiju i pivo.

Da su Medljanci rasuti po svetu, primer je i protojerej Predrag Azap koji je na službi u gradu Iloku u susednoj Hrvatskoj. Odrastao je u Tenju, gde mu i danas žive roditelji, kao i brojna zajednica Medljana. On je, kako kaže, došao da vidi svoj narod, srpsku braću. Za Udruženje „Dimitor” kaže da uspešno organizuje sve aktivnosti Medljana. A sa svoje troje dece otići će u Mednu da posete rodno mesto svojih predaka.

 Stevo Diklić