Osveštani temelji crkve Uspenja Presvete Bogorodice u Kljajićevu
KLJAJIĆEVO: Bezmalo sedam i po decenija trebalo je meštanima Kljajićeva, najvećeg i najmnogoljudnijeg sela somborskog atara, naseljenog Srbima-kolonistima iz Like, Korduna i sa Banije, da makar vide početak ostvarenja sna o izgradnji pravoslavnog hrama.
Protekli vikend je bio jedan od, za verujuće pravoslavne hrišćane ovog sela, naradosnijih dana, pošto su konačno osvećeni temelji budućeg hrama Uspenja Presvete Bogorodice, koji bi uskoro trebao da nikne u Kljajićevu.
Sam čin osvećenja, uz sasluženje sveštenstva somborskog namesništva izvršio je vladika mohački, preosvešteni Isihije koji je ujedno i vikarni episkop bački. Činodejstvujući uz 14 sveštenika i četiri đakona Eparhije bačke, vladika Isihije je naglasio veliku radost žitelja jednog sela kakvo je Kljajićevo, da posle više decenija dobije pravoslavni hram, što je težnja koja konačno dolazi do svog ispunjenja.
Pored velikog broja pravoslavno verujućih Kljajićevčana i njihovih gostiju, osvećenju temelja budućeg hrama prisustvovala je i somborska gradonačelnica Dušanka Golubović u pratnji člana Gradskog veća zaduženog za oblast kulture i obrazovanja Nemanje Sarača. Kako se moglo čuti, početak građevinskih radova na konačnom podizanju pravoslavne svetinje u ovom selu pomogao je upravo Grad Sombor sa pet miliona dinara. Protonamesnik Branislav Spasojev, nadležni paroh kljajićevski, zahvalio se preosvećenom vladici Isihiju, sveštenicima i prisutnom stanovništvu, što su se odazvali na njegov poziv i što su svojim prisustvom uveličali ovaj svečani čin.
Pravoslavni hram u najvećem somborskom selu, kojem je seoska slava upravo Velika Gospojina, odavno je želja ovdašnjeg stanovništva, s obzirom na to da su pravoslavni vernici svoja prava na crkvene obrede mogli do sada da upražnjavaju isključivo u kljajićevačkom zdanju negdanje rimokatoličke crkve Pohođenja Blažene Đevice Marije, koja je u dogovoru dve najveće hrišćanske denominacije od 1994.godine ustupljena na upotrebu sveštenstvu i vernicima SPC.
Taj postojeći, sada uveliko oronuli, hram su poslednje decenije 18. veka podigli nemački kolonisti u cilju germanizacije naseljavani na ove, do tada močvarne i neblagodatne prostore, od strane Habzburškog carstva. Selo čiji prvi pisani pomen kao isključivo srpske naseobine seže u 1570. godinu, promenilo je svoju demografiju naseljavanjem Nemaca, da bi nakon Drugog svetskog rata postalo novo ognjište većinom srpskim kolonističkim porodicama iz ratom devastiranih prostora Like, Korduna, Banije i Gorskog Kotara, pa je i dotadašnje ime Krnjaja vrlo brzo, tačnije 1949, dobilo ime Kljajićevo, po narodnom heroju sa Korduna Milošu Kljajiću.
M. Miljenović