NAJPOZNATIJI I NAJZNAČAJNIJI ČIČA SRPSKE VOJVODINE Njegova vizija slobodne Srbije živi i danas, ON JE POSTAVIO TEMELJE srpske borbe za pravdu i samostalnost

U Pešti je 16. februara 1826. godine, stvorena Matica srpska, najstarija srpska kuturna i naučna institucija, a u Mošorinu 22. februara rođen je Svetozar Miletić.

Najbolji đak Srpske pravoslavne velike gimnazije u Novom Sadu, doktor pravnih nauka, advokat, narodni vožd, gradonačelnik Novog Sada, novinar, najeminentniji srpski političar u Habzburškoj monarhiji u drugoj polovini 19. veka i narodni tribun.

Sve je ovo bio Čiča, kako je srpski narod od milja prozvao Svetozara Miletića, ali pre svih ovih zvanja Svetozar Miletić je bio Srbin.

Od svojih mladih dana Miletić je bio zainteresovan za politiku i srpsko pitanje u okviru Habzburške monarhije.

Imao je 22 godine, kada je učestvovao na Majskoj skupštini u Karlovcima 1848. godine, na kojoj je proglašena Srpska Vojvodina, a zatim po nalogu patrijarha Rajačića odlazi u Zagreb, kako bi tamo zadobio podršku za srpsku stvar.

Miletić je još 1846. godine, o ideji zajedničke slovenske konfederacije pisao pesniku Petru Preradoviću: „Mi ćemo ostati Srbi i nećemo biti Hrvati, ni Ilirci“.

Razočaran u nerazumevanje Hrvata ali i pojedinih Srba, nastavlja i razvija svoju borbu.

U Beču 1854. godine, Svetozar Miletić postaje doktor pravnih nauka, a dve godine kasnije u Novom Sadu polaže advokatski ispit. Posle ukidanja Vojvodstva Srbije i Tamiškog Banata 1860. godine, vratio se u politički život.

Miletić nije mogao bez politike i ideje o „Srpskoj Vojvodini“.

Ova ideja bila je srž i temelj borbe Svetozara Miletića u Ugarskoj, a zapravo polazna tačka ka dalekom i krajnjem cilju srpskom jedinstvu.

Ideja „Srpske Vojvodine”, bila je vodilja Miletiću i dovela ga je do toga da je postao jedan od najcenjenijih Srba, čija se reč poštovala.

Od 1861.godine, bio je počasni član Matice srpske i zalagao se za njeno preseljenje iz Pešte u Novi Sad.

Sa svojih samo 35 godina, Svetozar Miletić je 20. marta 1861. godine, postao najmlađi gradonačelnik u istoriji Novog Sada, a ujedno je postao i jedna od najbitnijih ličnosti među Srbima u Ugarskoj.

Dalekovid i oštrouman Miletić, uvideo je da je srpskom narodu u Vojvodini potrebno političko glasilo iz kog bi mogli da se informišu na srpskom jeziku, zato u februaru 1866. godine, osniva list „Zastavu“.

List je od februara 1866. do maja 1867. godine, izlazio u Pešti, a nadalje u Novom Sadu.

Zahvaljujući Miletiću, u Novom Sadu 1866. godine, u avgustu mesecu nastaje Ujedinjena omladina srpska.

Kada je doneta Austrougarska nagodba 1867. godine, stvorena je prva mađarska vlada, Miletić je započeo borbu protiv nje. Osnovao je 1869. godine, Srpsku narodnu slobodoumnu stranku.

Zbog članka u „Zastavi” 1869. bio je prvi put na robiji od oktobra 1870. do oktobra 1871. godine. U vreme Hercegovačkog ustanka i Srpsko-turskog rata 1876. tražio je da se Austrougarska uzdrži od intervencije na Balkanu i pozvao Srbe da šalju u Srbiju dobrovoljce i materijalnu pomoć, pa je ponovo osuđen. Pušten je 1879. godine, ali je bio narušenog zdravlja.

Jova Zmaj je povodom Miletićevog izlaska iz zatvora spevao: „Ništavne su slavopevke, kad se vraća mučenik. Diž’te decu iz kolevke, nek zapamte njegov lik. Oh, dižite decu danas, pa im zbor’te: To je taj! Takvi ljudi nisu za nas, već za bolji naraštaj.“

Srpsku političku misao u Vojvodini u drugoj polovini 19. veka utemeljio je Svetozar Miletić.

Ideali za koje se borio za svog života bili su sloboda, nezavisnost i ujedinjenje srpskog naroda.

Nije dočekao da vidi ujedinjenje srpskog naroda, umro je pre svog 75. rođendana, u Vršcu 1901. godine. Njegova smrt označila je samo Miletićevo telesno napuštanje ovozemaljskog sveta, ali njegove ideje živeće večno.

Svetozar Miletić do danas ostao je najpoznatiji i najznačajniji Čiča za Srbe u Vojvodini.

nsuzivo.rs