Arhiv grada: Autobus se nekada čekao na trgu i kod pijace
Novi Sad je 1929. godine postao administrativni centar Dunavske banovine (upravna jedinica Kraljevine Jugoslavije uspostavljena Zakonom o nazivu i podeli Kraljevine na upravna područja), nakon čega se sve više stanovnika doselilo u naš grad koji se naglo počeo širiti.
Municipalni odbor grada je 1930. godine odlučio da grad nabavi tri „Škodina“ autobusa, od čega su dva saobraćala od 6.30 do 20 časova. Autobuski saobraćaj zvanično je uspostavljen 9. novembra 1931. godine, a prva linija je povezivala je Petrovaradin (Rokova crkva) i aerodrom „Jugovićevo“. Kako objašnjava direktor Istorijskog arhiva grada Petar Đurđev trasa je bila podeljena na sekcije, vožnja se naplaćivala dinar po sekciji, a za celu trasu građani su morali da izdvoje 3,5 dinara.
- Kao i uvek među Novosađanima se vodila polemika oko cene prevoza pošto se za tri ipo dinara mogao pazariti kilogram belog hleba, te je cena karte u nekoliko navrata snižavana – kaže Đurđev dodajući da je vozač imao platu od 1.620, a kondukter od 1.080 dinara. – Već 1938. godine naručeno je još tri autobusa marke „Praga“. Osim toga, uvedene ja nova linija na kojoj su vozila saobraćala po potrebi od Štranda, odnosno Trga oslobođenja do Almaškog groblja, a naredne godine javnim prevozom je povezan i grad s čenejskim salašima i Adamovićevim naseljem.
Čini se da se Novosađanima svideo novi vid prevoza u gradu i što su se mogli porediti s velikm metropolama Starog kontinenta, jer su čak organi reda morali umešati kako bi sprečili „nerede“ usled velike gužve. U listu „Dan“ zabeleženo je da se dešavalo da umesto 24 osobe, za koliko je bilo mesta u autobusu, uđe dvostruko više, te je odlučeno da o „pravilima vožnje“ brinu redari. Nakon 1944. godine vojska je ustupila autobuse iz svojih rezervi, a rešenjem Narodnog odbora 1946. godine osnovano je Gradsko saobraćajno preduzeće.
Pedesetih godina prošlog veka posebna atrakcija su bili tzv. „dabldekeri“. Posle obimnih priprema 1958. godine u potpunosti se ukinuo tramvajski i prešlo se na autobuski prevoz. Nova prigradska autobuska stanica kod Riblje pijace izgrađena i puštena u rad 1965. godine, a kako bi se obezbedili bolji uslovi za putnike u međumesnom saobraćaju, izgrađena je Međumesna autobuska stanica i otvorena u decembru 1967. godine.
S. Kovač