DANAS 82 GODINE OD BITKE NA KOZARI Krvavo stradanje srpskih civila u Drugom svetskom ratu 23.000 DECE ZAVRŠILO U LOGORIMA
Na Mrakovici će danas biti obeležene 82 godine od Bitke na Kozari, tokom koje je ubijeno oko 40.000 srpskih civila, a 68.000 je odvedeno u logore, među kojima više od 23.000 dece.
Obeležavanju 82. godišnjice Bitka na Kozari, koje organizuju odbori za negovanje tradicije oslobodilačkih ratova vlada Srbije i Republike Srpske, prisustvovaće i predsednik Republike Srpske Milorad Dodik i predsednik Narodne skupštine Nenad Stevandić, prenosi Srna.
Parastos će biti služen kod spomen-krsta, a na Centralnom spomeniku biće položeni venci i cveće.
Ofanziva na Kozaru pod kodnim nazivom "Zapadna Bosna" počela je 10. juna 1942. godine, kada su nemačke i ustaške jedinice sa oko 35.000 vojnika zatvorile obruč oko slobodne teritorije kozarske oblasti.
U opkoljenom području 3.500 boraca Drugog krajiškog partizanskog odreda branilo je zbeg sa oko 80.000 srpskih civila.
Tokom ofanzive na Kozari i u Potkozarju spaljeno je, uništeno i opljačkano 140 sela.
Partizanske jedinice su u noći između 3. i 4. jula 1942. godine, nakon intenzivne bitke, probile obruč kod brda Patrija između Prijedora i Kozarske Dubice.
Iz neprijateljskog obruča uspelo je da se probije oko 800 boraca i 10.000 civila, dok je zarobljeno 68.600 srpskih civila, među kojima više od 23.000 dece, koji su odvedeni u logore Jasenovac i Staru Gradišku, gde su podvrgnuti mučenju i najsurovijim metodama usmrćivanja.
Predsednik Republike Srpske Milorad Dodik izjavio je danas da je Kozara, jedno od mnogobrojnih mesta monstruoznog stradanja nedužnih Srba, krvava epopeja, te da u istoriji srpskog naroda nije bilo nijedne generacije koja nije doživela "svoju" Kozaru.
Dodik je, povodom obeležavanja 82 godine od Bitke na Kozari, rekao za Srnu da je legendarna planina Kozara samo jedan od svedoka srpske muke, patnje i stradanja od nemačkih nacista i ustaša u Drugom svetskom ratu.
Prema rečima Dodika, o kakvom pogromu i dobro isplaniranom genocidu nad srpskim narodom, decom, ženama i starcima je reč, govori i tužna činjenica da su sva sela na Kozari 1942. godine ostala bez muške glave, a da su posle Drugog svetskog rata Kozarčani 18 godina čekali na prvog regruta za vojsku.