Zastava Albanije na vratima Hrama Hrista Spasa u Prištini
PRIŠTINA: Zastava Albanije okačena je na vratima Hrama Hrista Spasa u Prištini, javlja RTS.
Kako navodi, zastava je primećena danas, a u tom trenutku nije bilo policije kod hrama.
Hram Hrista Spasa u Prištini, u kojem je zabranjeno bogosluženje, više puta je skrnavljen.
Gradnja Hrama Hrista Spasa počela je 1992. godine, a grubi radovi završeni su 1998. godine.
Nakon postavljanja pozlaćenog krsta na centralnoj kupoli, sukobi na KiM stopirali su dovršetak hrama.
Posleratne albanske vlasti na KiM tvrde da je hram podignut nelegalno i na zemljištu koje navodno ne pripada Srpskoj pravoslavnoj crkvi u Prištini.
Pre nekoliko godina na prostoru oko Hrama Hrista Spasa organizovano je forenzičko ispitivanje terena u potrazi za, kako se sumnjalo, pokopanim Albancima ubijenim tokom sukoba na KiM.
Pretragom više lokacija oko crkve nisu pronađeni nikakvi tragovi ljudskih tela.
Petković: Priština na najbesprizorniji način skrnavi hram SPC
Srpski narod na Kosovu i Metohiji svakodnevno je izložen provokacijama, obespravljivanju i nasilju, ali neki od tih napada su postali simbol stradanja našega naroda, a Hram Hrista Spasa je svakako jedan od najtužnijih simbola srpske golgote i nesreće, kaže Petar Petković, direktor Kancelarije za KiM.
Nakon što je korišćen kao set za snimanje spotova, kao smetlište i javni ve-ce, kao pano za ispisivanje poruka mržnje prema Srbima, on je danas postao i jarbol za albansku zastavu, podseća Petković.
Primećuje da dok Priština na sve načine pokušava da sebe predstavi kao nekakvu oazu mira, upravo u samom centru te iste Prištine se na najbesprizorniji način skrnavi hram Srpske pravoslavne crkve, čime se pljuje u lice čitavom srpskom narodu.
Poručuje da je izlišno govoriti o bilo kakvom pomirenju, suživotu i građanskom društvu na Kosovu i Metohiji dok god se takve stvari budu događale.
Uništavanje tuđih svetih mesta je izraz najvećeg primitivizma i agresije, i tome nas istorija uči na tragičan način. Tamo gde su gorele i uništavane tuđe bogomolje, nedugo potom su goreli i uništavani oni koji su se u njima molili, navodi Petković, koji od donosilaca političkih odluka u Prištini i od predstavnika međunarodne zajednice traži da ne zatvaraju oči pred ovakvim incidentima.
Jer, kako kaže, oni ne samo da su strašni sami po sebi, već predstavljaju i nagoveštaj još strašnijih zlodela i nesreća.
Ne upirući prstom ni u koga, tražimo samo da se osigura da simboli srpskog postojanja na Kosovu i Metohiji - naše crkve, manastiri i istorijski lokaliteti - budu, ako ne poštovani, onda barem zaštićeni od napada ekstremista i vandala, zaključuje Petković.